Czwartego września o godzinie 18:14 CEST z chińskiego kosmodromu Xichang wystartowała rakieta nośna CZ-3B z również chińskim ładunkiem – satelitą telekomunikacyjnym SinoSat-6 (ChinaSat-6A), który zostanie umieszczony na orbicie geostacjonarnej w pozycji 125 stopni długości geograficznej wschodniej.
Start satelity był pierwotnie wyznaczony na koniec 2009 roku, ale z nieznanych powodów został przesunięty. Urządzenie ma świadczyć usługi przez okres 15 lat i zostało oparte na magistrali DFH-4 zbudowanej przez CGWIC, którą wyposażono w zestaw 24 transponderów pracujących w paśmie C, 8 pracujących w paśmie Ku oraz pojedynczy transponder pasma S. Sinosat-6 posłuży głównie do przesyłu sygnałów telewizyjnych i radiowych na terenie Chin, umożliwiając przekaz do trudno dostępnych miejsc w terenie górzystym.
Użyta magistrala DFH-4 jest dużą platformą satelitarną trzeciej generacji, zdolną do przenoszenia ponad pół tony ładunku użytecznego, wyposażoną w system napędowy, serwisowy oraz zestaw paneli słonecznych, generujących 10.5 kW energii elektrycznej pod koniec planowego 15-letniego okresu funkcjonowania. Konstrukcja jest oferowana komercyjnie i może być zastosowana do budowy satelitów telekomunikacyjnych wysokiej przepustowości, satelitów systemu TDRS, regionalnych satelitów dla systemów komunikacji mobilnej oraz do innych zastosowań.
{youtube}cw2JpmrMd4o|500|300{/youtube}
Start rakiety CZ-3B z satelitą SinoSat-6
(CCTV/Youtube/juancarlosbascu)
SinoSat-6 został zbudowany przez CASTC (China Aerospace Science and Technology Corporation) dla operatora satelitarnego CSCC (China Satellite Communications Corporation). Urządzenie posiada masę w przybliżeniu równą pięciu tonom, przez co do jego wyniesienia na orbitę geotransferową wykorzystano najcięższą dostępna rakietę nośną, zbudowaną w Chinach – Chang Zheng 3B, umożliwiającą wyniesienie do 11.200 kilogramów na nisko orbitę okołoziemską o wysokości 200 kilometrów i inklinacji 28.5 stopnia lub 5100 kilogramów na orbitę geotransferową o parametrach 185×35786 kilometrów przy podobnej inklinacji.
Choć ciężka według chińskich standardów, to w porównaniu z rakietami Ariane czy Delta, osiągi CZ-3B stawiają ją w klasie średnich rakiet nośnych. Konstrukcja opiera się na trzystopniowym rozwiązaniu z dodatkowymi, czterema silnikami pomocniczymi na paliwo ciekłe. Główną mieszankę paliwową stosowaną we wszystkich stopniach poza trzecim stanowi hipergoliczna niesymetryczna dimetylohydrazyna (UDMH) w połączeniu z tetratlenkiem diazotu. Jedynie trzeci stopień wyposażony został w silnik kriogeniczny wykorzystujący ciekły wodór (LH2) oraz ciekły tlen (LOX). Maksymalna średnica ładunku użytecznego może wynosić około 3.8 metra.
Początki rakiety tego typu okryły ją jednak złą sławą – pierwszy lot zakończył się tragedią, gdy wymknęła się ona spod kontroli by po około 22 sekundach uderzyć w ziemię w okolicy pobliskiej wioski niszcząc ją całkowicie i zabijając według oficjalnych doniesień sześć osób, choć nieoficjalnie mówiło się nawet o setkach zabitych.
Nowy satelita SinoSat-6 zastąpi na pozycji 125°E wysłanego w 2007 roku SinoSat-3.
(Xinhua)
