Irański atak na Izrael

0

W tym poza-atmosferyczne przechwycenie pocisków balistycznych.

W dniu 13 kwietnia 2024 Iran zaatakował Izrael, używając m.in. pocisków balistycznych.

Z dostępnych (w dniu 17 kwietnia 2024) informacji wynika, że Iran zaatakował Izrael około 170 dronami, 30 pociskami typu “cruise” oraz około 120 rakietami balistycznymi. Ataki zostały przeprowadzone z terytorium Iranu oraz Jemenu. Izrael – wraz ze wsparciem ze strony USA, Jordanii, Francji oraz Wielkiej Brytanii – strącił praktycznie wszystkie nadlatujące drony, pociski i rakiety. Dostępne zdjęcia oraz informacje są ważne z perspektywy współczesnych możliwości obronnych – w tym przed rakietami balistycznymi.

Do ataków za pomocą rakiet balistycznych użyto m.in. irańskiego pocisku Emad. Ta konstrukcja ma mieć zasięg około 1700 km oraz prognozowaną precyzję uderzenia rzędu 50 metrów.

W ciągu trzech dni od ataku pojawiło się wiele zdjęć oraz nagrań z obrony. Z tych materiałów można ustalić m.in., że duża część (lub też praktycznie wszystkie) irańskie pojazdy nie dotarła nawet do granic Izraela. Jedyny potwierdzony udany atak to niewielkie uszkodzenie pasa w bazie wojskowej Nevatim.

Pojawiły się także nagrania z “poza-atmosferycznych” przechwyceń irańskich rakiet balistycznych.

Co więcej, zanotowano także spadek (po zestrzeleniu) irańskiej rakiety balistycznej w Morzu Martwym, bez wątpienia z dala od zaplanowanego celu ataku.

Tak dobra obrona jest efektem świetnej koordynacji pomiędzy jednostkami wykrywającymi zagrożenia, jak i jednostkami korzystającymi ze środków obronnych różnego typu (na lądzie, w powietrzu oraz na wodzie). Jest to także dowód na wyraźny postęp w stanie technologicznym, który wskazuje, że irańskie możliwości ofensywne są już przestarzałe. Jednocześnie ten atak wskazuje, że dziś istnieją techniczne możliwości obrony przed zmasowanym atakiem szeroko pojętej “latającej broni”.

(Tw, X)

Comments are closed.