Obraz czarnej dziury w M87

0

Osiem radioteleskopów z całej Ziemi stworzyło pierwszy obraz czarnej dziury.

Dziesiątego kwietnia 2019 na specjalnej konferencji Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) przedstawiony został obraz wykonany przez Event Horizon Telescope (EHT). Ten “instrument” to sieć ośmiu radioteleskopów z całego świata.

Zaprezentowany obraz prezentuje wynik obserwacji na długości fali 1,3 mm, wykonany podczas kampanii z 2017 roku. Obraz prezentuje czarną dziurę w centrum potężnej galaktyki M87, znajdującej się 53 miliony lat świetlnych od Drogi Mlecznej. Rozmiary opublikowanego obrazu to około jedna godzina świetlna.

Zdjęcie galaktyki M87 (rozmiar zdjęcia - około 1500 lat świetlnych) z teleskopu Hubble / Credits - NASA, ESA
Zdjęcie galaktyki M87 (rozmiar zdjęcia – około 1500 lat świetlnych) z teleskopu Hubble / Credits – NASA, ESA

Czarna dziura w M87 ma szacowaną masę około 6,5 miliarda mas naszego Słońca. Tak wielka masa rozgrzewa krążącą w pobliżu materię oraz zakrzywia czasoprzestrzeń. Co ciekawe, uzyskany obraz jest zbliżony do teoretycznych wyliczeń.

Jaki jest okres obrotu tej potężnej czarnej dziury? To będzie przedmiotem dalszych obserwacji centrum galaktyki M87.

Zapis konferencji dotyczącej pierwszego obrazu czarnej dziury / Credits – ESO, P&K SpaceImaging

Łącznie ponad 200 astronomów z całego świata uczestniczyło w zbieraniu danych, ich obróbce, kalibracji radioteleskopów oraz końcowej analizie wyników. Tego typu badania jeszcze kilkanaście lat temu by nie były możliwe ze względów technicznych – dziś są początkiem “nowej ery” w astronomii obserwacyjnej. Każdy dzień obserwacji M87 w ramach EHT to było około 350 terabajtów. Obróbka danych została wykonana na wyspecjalizowanych superkomputerach – jednym w USA i jednym w Niemczech.

Prawdopodobny “skład” otoczenia masywnej czarnej dziury / Credits – ESO

Więcej informacji na stronie ESO: https://www.eso.org/public/news/eso1907/

ESO opublikowało także krótki komiks opisujący w prosty sposób zdobycie obrazu czarnej dziury w M87. Komiks jest dostępny pod tym linkiem (plik .pdf uwaga – ponad 39 MB!) .

(ESO)

Comments are closed.