Na początku stycznia odkryto planetoidę o oznaczeniu 2019 AQ3. Jest to obiekt z grupy Atiry – planetoid, których orbita w całości jest mniejsza od orbity Ziemi.
2019 AQ3 została zaobserwowana po raz pierwszy 4 stycznia 2019 roku, choć później znaleziono wcześniejsze zdjęcia tej planetoidy (tzw. precovery). Orbita 2019 AQ3 jest bardzo interesująca, gdyż peryhelium tego obiektu to 0,404 jednostki astronomicznej a aphelium to 0,774 jednostki astronomicznej. 2019 AQ3 krąży w całości wewnątrz orbity Ziemi. Co więcej, półoś wielka tej orbity to 0,589 jednostki astronomicznej, czyli mniej od półosi wielkiej orbity Wenus (0,723 jednostki astronomicznej).W swoim ruchu dookoła Słońca, 2019 AQ3 nie zbliża się zbytnio do Ziemi. Minimalna odległość 2019 AQ3 do Ziemi jest o około 90 razy większa od dystansu pomiędzy naszą planetą a Księżycem.
2019 AQ3 należy do grupy Atiry – planetoid, które w całości krążą wewnątrz orbity Ziemi. Do 2019 roku poznaliśmy zaledwie 19 takich planetoid. Populacja tej grupy z pewnością nie jest duża.
Orbita 2019 AQ3 jest ciekawa, gdyż oprócz dużej ekscentryczności (0,314) jest także mocno nachylona względem płaszczyzny ekliptyki – 47,2 stopnia. Jest to najwyższa inklinacja spośród znanych planetoid grupy Atiry. Sugeruje to, że 2019 AQ3 dotarła do swej obecnej orbity w wewnętrznym Układzie Słonecznym wskutek przelotów obok dużych planet, być może Jowisza.
Jak na razie nie są precyzyjnie znane rozmiary 2019 AQ3. Szacuje się, że średnica tej planetoidy zawiera się w zakresie od 500 do 2000 metrów, w zależności od albedo. Najbardziej prawdopodobne są rozmiary pomiędzy 1000 a 1400 metrów.
Obserwacje obiektów takich jak 2019 AQ3 są trudne – zwykle przebywają one blisko Słońca, by móc je zaobserwować na nocnym niebie przy użyciu obserwatoriów astronomicznych. Jednocześnie są to także słabe obiekty – ich jasność jest rzędu +17 – +20 magnitudo. Pewnym rozwiązaniem jest poszukiwanie i obserwacja takich obiektów z orbity przy pomocy teleskopu kosmicznego – jest to jednak rozwiązanie kosztowne.
(MPEC, JPL)
