Konstelacja SuperView ma się składać z czterech satelitów poruszających się po kołowych orbitach na wysokości 500 km nad Ziemią. Każdy z nich ma być zdolny do dostarczania obrazów Ziemi z rozdzielczością do 0,5 metra (w trybie panchromatycznym) i do 2 metrów (w trybie multispektralnym).
Docelowo cała konstelacja w po 2022 roku może się składać nawet z ponad 24 komercyjnych satelitów, w tym czterech z rozdzielczością ponad 0,5 metra, czterech radarowych (SAR), a także kilku mniejszych jednostek hiperspektralnych i nagrywających sekwencje wideo.
Aktualizacja, 28.12.2016, godzina 16:15 CET: krótko po starcie pojawiły się nieoficjalne informacje, że mogły wystąpić problemy z jednym lub dwoma satelitami. Nie pojawiło się wówczas więcej informacji, ale sugerowano, że orbita może nie być odpowiednia lub też wystąpiły problemy z komunikacją.
Aktualizacja, 28.12.2016, godzina 21:17 CET: już wiadomo, że satelity trafiły na eliptyczne orbity o wysokości około 215 x 520 km. Z nieoficjalnych informacji wynika, że dwa satelity SuperView będą w stanie samemu podnieść swoją orbitę do kołowej o wysokości około 500 km. Natomiast misja CubeSata BY-70 ulegnie znacznemu skróceniu.
