Raytheon Corp. i Lockheed Martin przekonały rząd USA do złagodzenia zasad eksportu, by skuteczniej konkurować z Europą w sprzedaży satelitów wojskowych dla Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Amerykańskie firmy Raytheon i Lockheed Martin przekonały rząd USA do złagodzenia przepisów eksportowych, aby móc skutecznie konkurować z firmami europejskimi w sprzedaży satelitów wywiadowych do Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
O zainteresowaniu Raytheona kontraktem na wojskowego satelitę obserwacji Ziemi poinformowała francuska strona Intelligence Online Web. O ten sam kontrakt stara się europejski koncern EADS. IOW mówi, że “starciu tytanów” o zlecenie z ZEA uważnie przygląda się Arabia Saudyjska i Katar. Oba kraje chcą posiadać własne satelity wywiadowcze. Niewykluczone, że zwycięzca otrzyma podobne zamówienia od innych sojuszników USA z rejonu Zatoki Perskiej.
USA bardzo uważnie kontrolują handel i eksport wysokimi technologiami i techniką wojskową (np. poprzez ustawy ITAR). Jak widać, może to jednak szkodzić rodzimej gospodarce.
Obie firmy konkurują również w zamówieniach stricte bojowych. Raytheon sprzedaje do Emiratów zestawy Patriot. Zaś pod koniec zeszłego roku Lockheed sprzedał ZEA dwie baterie systemu obrony rakietowej THAAD z dwoma radarami AN/TPY-2 (firmy Raytheon). Zjednoczone Emiraty są pierwszym zagranicznym nabywcą THAAD.
Astrium, spółka-córka EADS, buduje dla ZEA serię satelitów telekomunikacyjnych Yahsat, finansowanych przez spółkę-córkę naftowego giganta należącego do jednego z emiratów. Emiraty są lokalnym liderem w sektorze satelitarnym. W 2001 roku, z pomocą Rosjan, wysłały swojego pierwszego satelitę, 190 kilogramowy statek DubaiSat-1. W 2011 wzbogaciły się o piątego satelitę telekomunikacyjnego, który był jednocześnie pierwszym wojskowym satelitą łącznościowym w państwach arabskich.
Rada Współpracy Zatoki Perskiej, utworzona w 1982 roku, skupiająca sojuszników USA (Arabię Saudyjską, Bahrajn, Katar, Kuwejt, Oman i Zjednoczone Emiraty Arabskie), już od ponad dekady dyskutuje nad wspólnym systemem obserwacji Ziemi i wczesnego ostrzegania, który zmniejszyłby zagrożenie ze strony Iranu, a niegdyś i Iraku. Rosnące ostatnio napięcia związane z Iranem mogą przyspieszyć ostateczną decyzję o powstaniu takiego systemu.
