Odeszła Sally Ride – pierwsza Amerykanka w kosmosie

0

Z żalem informujemy, że 23 lipca 2012 roku, po 17-miesięcznej walce z rakiem trzustki odeszła Sally Ride, pierwsza amerykańska astronautka. Była niezwykłą osobą, która na trwale zapisała się w historii podboju kosmosu.

Sally Ride przyszła na świat 26 maja 1951, w Los Angeles w Kalifornii. Już od dzieciństwa wykazywała duże zainteresowanie naukami ścisłymi, a obok tego odnosiła sukcesy sportowe. W 1973 r. zdobyła tytuł licencjata z fizyki oraz z języka angielskiego na uniwersytecie w Stanford. Tam też kontynuowała swoją edukację kończąc studia magisterskie (1975) i doktorskie (1978) z fizyki.

{youtube}?v=KK6H3SE0pl4{/youtube}
Informacja o śmierci astronautki.

Jej przygoda z NASA rozpoczęła się w 1977 r., kiedy wysłała swoje zgłoszenie do korpusu astronautów. Wtedy po raz pierwszy agencja NASA dopuściła kobiety do udziału w tym naborze. Ride znalazła się w grupie 35 kandydatów, w tym 6 kobiet, wyłonionych z ponad 8 tysięcy aplikacji. W latach 1978 – 1982 przeszła przez szereg intensywnych treningów, obejmujących m.in. skoki spadochronowe, ćwiczenia w stanie nieważkości, komunikację radiową. Jej pierwszy lot w kosmos, na pokładzie wahadłowca Challenger (misja STS-7) odbył się w 1983 r. Ride sprawowała funkcję specjalisty misji. Oprócz niej załogę statku tworzyli: Robert L. Crippen (dowódca), Frederick H. Hauck (pilot), John M. Fabian oraz Dr. Norman E. Thagard (specjaliści misji). W ramach misji zespół obsługiwał robotyczne ramię wahadłowca, umieścił na orbicie satelitę telekomunikacyjnego i przeprowadził szereg eksperymentów farmaceutycznych.

Start wahadłowca astronautka wspominała słowami: “Czujesz się, jakby 270-kilogramowy goryl siedział na tobie. Ręce masz jak z ołowiu. Masz wrażenie, że twój notes waży tonę. Wtem przestają pracować silniki wahadłowca. Goryl znika, ramiona stają się lżejsze, a zeszyt fruwa ci przed nosem. Jesteś w kosmosie!”

{youtube}?v=B49eI_IaUlM{/youtube}
Start wahadłowca z pierwszą amerykańską astronautką na pokładzie.

W następnym roku Ride, jako specjalista misji, uczestniczyła w locie STS 41–G, również na pokładzie Challengera. W skład siedmioosobowej – największej do tamtego czasu – załogi wahadłowców, weszli: Robert L. Crippen (dowódca), Jon A. McBride (pilot), Dr. Kathryn D. Sullivan i David C. Leestma (specjaliści misji), a także dwóch specjalistów ładunku: Marc Garneau z Kanady oraz Paul Scully-Power. Podczas trwającej 8 dni misji, umieszczono na orbicie satelitę badającego promieniowanie ziemskie (Earth Radiation Budget Satellite) i prowadzono obserwacje Ziemi. W 1985 r. Ride została wyznaczona do misji STS 61–M, jednakże ze względu na katastrofę Challengera w styczniu 1986 r., misję odwołano. Ride weszła do komisji badającej przyczyny tragedii.

W następnym roku oddelegowano ją do siedziby NASA w Waszyngtonie. Tam stworzyła Biuro ds. Badań i Dalekosiężnego Planowania i opracowała raport pt. Przywództwo i przyszłość Ameryki w Kosmosie. Na emeryturę z NASA odeszła w 1987 r., ale pozostała nadal bardzo aktywna w świecie naukowym i akademickim. W 2001 r. otworzyła własną działalność – Sally Ride Science, przy pomocy której chciała wspierać młode kobiety i dziewczęta w rozwijaniu kariery naukowej. Po katastrofie Columbii (2003) została powołana do zespołu badającego przyczyny wypadku. Była także autorką siedmiu książek naukowych dedykowanych dla dzieci, by przybliżyć najmłodszemu pokoleniu świat nauki i kosmosu.

W ostatnich latach była członkiem komisji Normana Augustine’a, która w 2009 roku opublikowała raport dotyczący przyszłości amerykańskiego programu lotów kosmicznych. Miał on fundamentalne znaczenie przy decyzji o anulowaniu programu Constellation, i przeobrażeniu jego elementów w tak zwany program Flexible Path.

Ride otrzymała wiele wyróżnień, między innymi została wprowadzona do Hall of Fame Astronaut (2003) przy Centrum Kosmicznym im. J. F. Kennedy’ego, California Hall of Fame (2006), National Aviation Hall of Fame (2007), otrzymała nagrodę T. Roosvelta “Teddy” (2005), a także dwukrotnie nagrodzono ją NASA Space Flight Medal. Po śmierci głęboki żal po jej stracie wyraził prezydent Stanów Zjednoczonych – Barack Obama.

Jako dorastająca dziewczyna Sally wykazywała także duże talenty sportowe. Startowała w krajowych zawodach w tenisa w kategorii juniorów. Dzięki odniesionym sukcesom otrzymywała stypendium sportowe w Westlake High School, do której uczęszczała / Credits: SRS

Pierwszy zespół kobiet – astronautek wybranych przez NASA spośród tysięcy aplikacji w 1978 r. Z prawej strony to Sally Ride /Credits: NASA

Sally Ride wraz z załogą STS - 7 / Credits: NASA

Start wahadłowca Challenger, 18 czerwca 1983, z pierwszą Amerykanką – astronautką na pokładzie. Misja STS - 7/ Credits: NASA

Astronautka na pokładzie Challengera /Credits: NASA

 

Sally prowadzi prace naprawcze na pokładzie Challengera /Credits: NASA

 

Sally (na górze) i Kathy Sullivan spożywają wspólny posiłek na pokładzie wahadłowca Challenger podczas drugiej misji Ride. Zdjęcie jest wykonane we właściwej orientacji. W stanie nieważkości astronautki mogły jeść siedząc na boku, do góry nogami i w każdej dowolnej pozycji/ Credits: SRS

Sally rozpoczyna własną działalność: Sally Ride Science, której celem było m.in. promowanie nauki wśród młodzieży /Credits: SRS

Na uroczystości wprowadzenia do Astronaut Hall of Fame /Credits: NASA

Z Normanem Augustinem w sierpniu 2009 r. Omawiają przyszłość amerykańskich lotów załogowych /Credits: NASA

Comments are closed.