W dniu wczorajszym, 31 października 2010 roku, o godzinie 17:26 CET wystartowała z chińskiego kosmodromu Xi Chang w prowincji Syczuan rakieta Chang Zheng-3C. Na orbitę wyniesiony został szósty satelita chińskiego systemu nawigacyjnego CNSS – BeiDou-2 Compass-G4.
Wystrzelony satelita serii BeiDou-2, o sygnaturze Compass-G4, trafi na orbitę geostacjonarną GSO. Cała konstelacja może w przyszłości składać się z 35 urządzeń, wliczając w to 27 satelitów na średniej orbicie ziemskiej MEO (Medium Earth Orbit), 5 satelitów na GSO oraz 3 satelity na geosynchronicznej IGSO (Inclined Geostationary Orbit).
Satelity będą transmitować sygnały na następujących częstotliwościach nośnych: 1195.14-1219.14 MHz, 1256.52-1280.52 MHz, 1559.05-1563.15 MHz oraz 1587.69-1591.79 MHz, w znaczący sposób pokrywając zakres europejskiego systemu nawigacyjnego Galileo PRS (Public Regulated Service) i GPS M-code (Military-code).
Satelity BeiDou-2 są budowane w oparciu o platformę DHF-3, a ich zakładany czas pracy wynosi 8 lat. Satelitarny System Nawigacyjny Compass (CNSS) jest drugą chińską generacją satelitów nawigacyjnych, zdolnych do zapewnienia w czasie rzeczywistym ciągłego, pasywnego 3D i geoprzestrzennego pozycjonowania oraz określania prędkości.
System początkowo będzie wykorzystywany w celu dostarczania usług bardzo dokładnego pozycjonowania dla użytkowników w Chinach oraz krajach sąsiednich, pokrywając obszar o rozpiętości około 120 stopni długości geograficznej na półkuli północnej.
Celem długoterminowym jest przekształcenie systemu CNSS w globalną, nawigacyjną sieć satelitów, podobną do amerykańskiego GPS czy rosyjskiego GLONASS. Podobnie jak amerykańscy i rosyjscy odpowiednicy, CNSS będzie miał do zaoferowania dwa typy usług – serwis dla cywilów, zdolny zapewnić dokładność określania pozycji na poziomie 10 metrów i 0.2 m/s dokładności w pomiarze prędkości, przy koordynacji czasowej sięgającej 50 nanosekund. Osobny serwis będzie obejmował militarnych oraz autoryzowanych użytkowników, zapewniając lepszą dokładność pomiarów.
Wczorajszy start rakiety Chang Zheng-3C (CZ-3C) był dopiero szóstym w historii. Rakieta posiada nośność 3800 kilogramów na orbitę GTO i została zbudowana celem wypełnienia luki pomiędzy możliwościami rakiet Chang Zheng-3A i Chang Zheng-3B. Trójstopniowa konstrukcja rakiety przypomina CZ-3B, jednak w odróżnieniu od niej posiada tylko dwa boostery.
CZ-3C posiada masę startową 345 ton. Pierwsze dwa stopnie oraz boostery zasilane są paliwami hipergolicznymi – niesymetryczną dimetylohydrazyną (UDMH) oraz czterotlenkiem azotu (N2O4), które są paliwami łatwo „przechowywalnymi”. Z kolei trzeci stopień rakiety jest napędzany paliwami kriogenicznymi – płynnym wodorem (LH2) oraz płynnym tlenem (LOX).
Pierwszy start CZ-3C miał miejsce 25 kwietnia w 2008 roku – jest to zatem dość nowa rakieta. W misji tej wyniesiony został satelita Tian Lian-1.
