Jest to czwarty z serii artykułów przybliżających okoliczności pierwszej misji załogowej na powierzchnię Srebrnego Globu. Poprzednią część można przeczytać pod tym linkiem
Rosjanie nie spoczęli na laurach po locie Gagarina. Kolejne loty statków Wostok były coraz dłuższe i skomplikowane. Ameryka wydawała się zostawać coraz bardziej w tyle.
W sierpniu 1962 roku dwa radzieckie statki załogowe przebywały w tym samym czasie na orbicie. Program Wostok zakończył się rok później, ważnym akcentem propagandowym – lotem kobiety w kosmos. W tym czasie, z perspektywy nie zorientowanej osoby, amerykańskie loty w ramach projektu Mercury wydawały się być jedynie tłem dla radzieckich dokonań. Amerykańskie loty były krótsze i pojedyncze. Jednak Amerykanie zbierali doświadczenia krok po kroku, a ich program nie był zakłócany przez decyzje polityczne, jak to było w przypadku Związku Radzieckiego.
Jedną z takich decyzji politycznych, którą podjęto w Związku Radzieckim, było przyśpieszenie lotu wieloosobowego. W tym celu podjęto decyzję o rozpoczęciu programu Woschod, składającego się z elementów wcześniejszego programu Wostok. A ponieważ Rosjanie dysponowali znacznie mniejszymi funduszami i środkami, jakie mogli przeznaczyć na program kosmiczny, wprowadzenie programu Woschod zaowocowało opóźnieniem planowanego programu Sojuz.
Po zakończeniu programów Wostok i Merkury nastał okres przysłowiowej ciszy przed burzą w lotach załogowych. Przez ponad rok nie było wypraw załogowych w kosmos. To jednak się zmieniło wraz z lotem Woschoda 1 – pierwszego wieloosobowego statku kosmicznego. Lot tego radzieckiego statku odbył się w październiku 1964 roku. Rosjanie znów jako pierwsi dokonali kolejnego kosmicznego osiągnięcia. Jednak tym razem koszt tej wygranej zaczął być wysoki, bowiem w tym samym czasie Amerykanie testowali już pierwsze rozwiązania kapsuły Apollo, łącznie z testami systemu ratunkowego.
Pół roku później, Rosjanie dokonali swego przedostatniego pierwszego ważnego osiągnięcia. W marcu 1965 roku Aleksiej Leonow, jako pierwszy człowiek opuścił statek i dokonał spaceru kosmicznego. Stało się to podczas misji Woschod 2. Procedura spaceru kosmicznego musiała być sprawdzona przed lotami na Księżyc – aby człowiek mógł wyjść i stanąć na Srebrnym Globie. Dlatego spacery kosmiczne były tak ważne na tym etapie.
Pomimo tych osiągnięć, w 1965 roku układ sił w wyścigu kosmicznym zaczął się przechylać na stronę Amerykanów. Ich nowy program załogowy, program Gemini, dokonał wielu osiągnięć, których Rosjanie nie osiągnęli przez lata. Kapsuły Gemini poleciały w kosmos dziesięć razy w latach 1965 i 1966. W tym samym czasie Rosjanie nie byli w stanie przeprowadzić żadnej załogowej misji kosmicznej, tracąc tym samym czas na zebranie wiedzy i doświadczeń.
CDN….
