Za pomocą obserwatorium Chandra wykonano obserwacje obszaru gwiazdotwórczego NGC 604 w galaktyce M33. W obserwowanym obszarze znajduje się około 200 masywnych gwiazd znacznie modyfikujących swoje otoczenie. Mgławica składa się z zimnego pyłu i gorącego gazu w którym wiatry gwiazdowe masywnych gwiazd wytworzyły puste przestrzenie. Zderzenia wiatrów z gazem odgrzały go również do temperatury umożliwiającej emisję rentgenowską.
We wschodniej części mgławicy (po prawej stronie zdjęcia) masa gorącego gazu jest szacowana na 4300 mas Słońca. Wraz z jasnością w zakresie rentgenowskim taka masa jest zgodna z modelami mówiącymi, że gaz ten jest podgrzewany tylko przez gorące gwiazdy. Wcześniejsze modele innych bąbli pokazywały natomiast ich jasność niższą od szacowanej. Wskazywało to na konieczność ich podgrzewania przez wybuchy supernowych. W przypadku tego fragmentu NGC 604 nie wystąpiły więc wybuchy supernowych, albo były bardzo nieliczne.
We wschodniej części mgławicy natomiast masa gorącego gazu jest szacowana na 1750 mas Słońca. Obserwowanej jasności nie wyjaśniają też w pełni wiatry młodych gwiazd. Widoczne tu bąble są więc prawdopodobnie dużo starsze i podgrzewane również przez supernowe.