Statek Orion MPCV (Multi-Purpose Crew Vehicle) będzie wynoszony domyślnie na orbitę za pomocą rakiety SLS (Space Launch System). Pod koniec kwietnia koncern Boeing Company dostarczył agencji NASA trzy platformy komputerowe będące istotnymi elementami projektowanego oprogramowania dla SLS. Dodatkowo NASA rozważa zapożyczenie do projektowanej rakiety SLS górnego stopnia z Delty IV.
Platformy komputerowe zostały dostarczone do Ośrodka Rozwoju Oprogramowania agencji NASA w MSFC (Marshall Space Flight Center), gdzie obecnie podlegają integracji z innymi elementami systemów kontroli lotu. Według zapewnień ze strony menedżerów koncernu Boeing są to najlepsze komputery dla rakiet, które wykorzystywane są w załogowych lotach kosmicznych. Wszystkie trzy komputery interpretują otrzymane dane, a następnie „głosują”, aby zaistniała później pewność wysłania odpowiedniej komendy do wykonania przez rakietę. Ta operacyjna grupa komputerów zapewnia wysoką niezawodność lotu danej rakiety. Oprogramowanie lotu kontroluje wszystkie aspekty działania rakiety od operacji tankowania do właściwego lotu na orbitę. Agencja NASA, dzięki sprawnemu dostarczeniu tego sprzętu przez koncern Boeing oraz ciągłemu wsparciu ich inżynierów, będzie mogła sprawniej przeprowadzać integrację sprzętu z oprogramowaniem.
W 2011 roku NASA wyegzekwowała modyfikację kontraktów na dostarczenie górnego stopnia oraz modułu awioniki dla rakiety SLS. Kontrakty zostały scalone w jedną umowę, dotyczącą zaprojektowania, rozwinięcia oraz produkcji zasilanego paliwem kriogenicznym górnego stopnia oraz awioniki.
Koncern Boeing otrzymał 27 kwietnia zlecenie – kontrakt o wartości 2,4 mln dolarów, na przeprowadzenie studiów nad kompatybilnością jednostki Delta Cryogenic Second Stage (górny stopień rakiety Delta IV) z rakietą SLS. Firma może otrzymać zamówienie od agencji na dwa kriogeniczne stopnie, które zapewnią ciągły rozwój nowego amerykańskiego systemu rakietowego. W 2017 roku wystrzelona zostanie bezzałogowa rakieta w konfiguracji testowej, której celem będzie wyniesienie statku Orion na orbitę wokół Księżyca. Drugi lot rakiety SLS (w 2021 roku), którego celem będzie ponownie oblot wokół Srebrnego Globu, odbędzie się już z astronautami na pokładzie.
Wybór drugiego stopnia rakiety Delta IV (DCSS) na tymczasowy górny stopień dla SLS nie jest jeszcze pewny, jednak NASA daje do zrozumienia, iż to koncern Boeing posiada jedyny system napędowy spotykający się ze wszystkimi wymaganiami stawianymi przez agencję. Chodzi przede wszystkim o czas dostarczenia jednostki i możliwość jej zmodyfikowania.
Tymczasowy górny kriogeniczny stopień dla rakiety SLS musi zostać dostarczony do portu kosmicznego Kennedy Space Center na Florydzie do 2016 roku. Zaledwie rok później rakieta SLS wyniesie posiadającego masę około 26,5 tony bezzałogowego Oriona, który wysłany zostanie na trajektorię swobodnego powrotu z okolic Księżyca.
Stopień DCSS napędzany jest spalającym wodór silnikiem RL10B-2, który dostarczany jest przez firmę Pratt&Whitney Rocketdyne. Silnik, który wytwarza nieco ponad 11 ton ciągu, do tej pory został 19 razy pomyślnie sprawdzony w przestrzeni kosmicznej. DCSS dostarczy Oriona wpierw na niską orbitę wokółziemską, a następnie skieruje statek na trajektorię translunarną. Agencja NASA wymaga zdolności do potrójnego restartu silnika w czasie jednej misji.
Domyślnie górny stopień projektowanej rakiety SLS napędzany będzie przez obecnie testowany silnik J-2X, który będzie gotowy dopiero w kolejnej dekadzie tego stulecia (najprędzej na trzeci lot SLS). Pierwszy stopień SLS napędzany będzie przez cztery silniki pozostałe po promach kosmicznych, tzw. RS-25D/E. Dodatkowy ciąg zapewniony zostanie przez parę rakiet na paliwo stałe (SRB).
(NASA)
