Firma Boeing poinformowała ostatnio o statusie prac prowadzonych w Michoud Assembly Facility (MAF) nad częściami głównego członu nowej rakiety NASA.
W przyszłym roku przewidziana jest całkowita integracja rakiety, a prawdopodobnie w 2019 roku – dziewiczy start z Kennedy Space Center. Główny człon rakiety SLS składa się z pięciu części: forward skirt – części zawierającej elektronikę lotniczą, zbiornik ciekłego tlenu oraz zbiornik ciekłego wodoru, które utrzymać mają mocno schłodzony ciekły utleniacz i paliwo, intertank – zbiornik łączący ze sobą zbiorniki paliwa i rakiety na paliwo stałe, oraz część silnikową zawierającą system napędowy, w tym cztery silniki RS-25.Testy gotowych elementów SLS
Ukończono już spawanie modułu forward skirt w Vertical Assembly Center (VAC). Część została już przetransportowana do innej części MAF, gdzie poddawana jest kolejnym testom. Ukończono już także spawanie dwóch zbiorników ciekłego wodoru. Jeden z nich będzie zamontowany w rakiecie, a drugi ma służyć za obiekt do testów strukturalnych. Oba mają długość 40 metrów i zostały zespawane metodą zgrzewania tarciowego z przemieszaniem, co czyni je jednymi z największych obiektów spawanych tą metodą.
Tej samej techniki użyto też przy spawaniu próbnego zbiornika na ciekły tlen rok temu. W tym momencie inżynierowie intensywnie analizują spawy w celu upewnienia, czy zadane parametry spawania nie szkodzą wewnętrznej strukturze materiału. Dwie sztuki zbiornika na ciekły tlen są ostatnimi elementami do zespawania w VAC przed pierwszym startem rakiety.
W celu całkowitego uszczelnienia zbiorników konieczne jest jeszcze ręczne zaspawanie otworów powstałych w procesie spawania tarciowego. W tym momencie trwa uszczelnianie zbiorników na ciekły wodór, co jest wymagającym technicznie i pracochłonnym zajęciem. Do tego dochodzi proces sprawdzania jakości spawu, co powoduje że uszczelnienie jednego otworu potrafi zająć do dwóch dni.
Części przeznaczone do testów strukturalnych będą intensywnie testowane w tym roku w Centrum Lotów Kosmicznych im. George’a Marshalla, podczas gdy pozostałe zostaną złożone w główny człon rakiety w Michoud Assembly Facility.
Ostatnio zakończono przystosowywanie Vehicle Assembly Building w Kennedy Space Center do montażu całej rakiety. Prace nad instalacjami trwały ponad rok i zakończyły się zamontowaniem dziesięciu platform na różnych poziomach wysokości, które będą otaczać rakietę podczas jej składania w 2018 roku.
Tornado przechodzi nad MAF
Na początku lutego nad terenem Michoud Assembly Facility przeszło tornado, którego główna ścieżka wiodła nad budynkami gdzie produkowane są części SLS. W wyniku tornada m. in. zawalił się dach w budynku 103 nad strefami Final Assembly i Area 6, gdzie trzymany jest zbiornik na ciekły wodór (LH2). Pomimo poważnych uszkodzeń tej części budynku zbiornik nie doznał żadnych zniszczeń. Podobnie ocalał zbiornik na ciekły tlen (LOX), który w dniu uderzenia tornada miał być przemieszczany między budynkami, na szczęście jednak pozostał wewnątrz.
Pierwszy start SLS już z astronautami?
W lutym NASA poinformowała o rozważaniach nad zmianą charakteru pierwszej misji rakiety SLS z bezzałogowej na załogową. Szczegóły w artykule. Pod koniec marca w Stennis Space Center, Mississippi przeprowadzono testy sterownika silnika RS-25 na silniku testowym o numerze 0528. Każdy z czterech silników w rakiecie SLS będzie posiadał swój sterownik, który odpowiadać będzie za kontrolę pracy i stanu silnika oraz za komunikację z komputerami pokładowymi.
Po udanych testach sterownika jego model zostanie zamontowany w silnikach RS-25, które mają być użyte podczas pierwszego startu rakiety, a ich testy i integracja z Core Stage odbędą się w MAF.
(NSF, UT)
4 komentarze
Tak mnie zastanawia.USA/NASA miały rakietę Saturn i to w kilku wersjach-najbardziej znane to Saturn 5 i Saturn 1B.Skoro rosjanie mogą latać Sojuzami (oczywiście modyfikowanymi)to co stoi/stało na przeszkodzie odświeżyć Saturna 1B?Ponoć w nowej rakiecie silniki mają być modyfikacją tych z programu Saturn/Apollo.
Dzięki za wskazanie błędu! 🙂
Ale dziury to nie fachowe określenie tam pozostały otwory podczas spawania oriona te otwory były zaślepiane korkiem wspawywanym tą samą metodą co reszta statku
Nie ” z przemieszczeniem” lecz “z przemieszaniem”.