Drugiego lutego doszło do bliskiego przelotu planetoidy 2017 BS32. Obiekt o średnicy porównywalnej z bolidem czelabińskim przemknął w odległości około 161 tysięcy kilometrów. Ponadto, odkryto całkiem dużą planetoidę 2017 BQ6.
Moment największego zbliżenia 2017 BS32 do Ziemi nastąpił 2 lutego o godzinie 21:20 CET. W momencie tego zbliżenia 2017 BS32 znalazł się w odległości około 161 tysięcy kilometrów. Odpowiada to około 0,42 średniego dystansu do Księżyca.Średnicę 2017 BS32 wyznaczono na około 15 metrów. Dla porównania bolid czelabiński, który 15 lutego 2013 roku rozpadł się nad Rosją, miał średnicę 17-20 metrów. 2017 BS32 jest zatem obiektem o porównywalnej wielkości i gdyby wtargnął w atmosferę naszej planety, mógłby wyrządzić podobne szkody.
Jest to piąty wykryty bliski przelot w 2017 roku. W 2016 roku wykryto przynajmniej 45 bliskich przelotów, w 2015 roku było takich odkryć 24, a w 2014 roku było ich 31. Do tych odkryć należy dołączyć te, które nie zostały dopisane do ogólnodostępnych baz danych. W 2017 roku można się spodziewać kolejnych kilkudziesięciu odkryć meteoroidów i planetoid, które przelecą blisko Ziemi. Wciąż jednak bardzo dużo przelotów nie zostaje wykrytych. Dzieje się tak w szczególności w przypadku przelotów po stronie dziennej, kiedy niemożliwe lub bardzo trudne są naziemne obserwacje astronomiczne.
Warto tu też dodać o odkryciu planetoidy 2017 BQ6. Ta planetoida przejdzie 7 lutego w bezpiecznej odległości ponad 6,5 dystansu do Księżyca. Jest to jednak całkiem duży obiekt – średnica jest szacowana na około 200 metrów. Z powodu orbity przecinającej orbitę Ziemi oraz duży rozmiar 2017 BQ6 została zaklasyfikowana jako planetoida potencjalnie zagrażająca naszej planecie (Potentially Hazardous Asteroid, PHA), aczkolwiek warto dodać, ze aktualnie żadne z wyliczonych zbliżeń nie jest niebezpieczne. Pomiędzy 8 a 14 lutego radioteleskop w Goldstone wykona serię obserwacji 2016 BQ6 – wówczas powinniśmy poznać nieco więcej szczegółów dotyczących tego obiektu.
Celem obserwacji radarowych będzie także planetoida 2017 BW. Ten obiekt 17 lutego zbliży do Ziemi się na odległość odpowiadającą około 4,6 dystansu do Księżyca. 2017 BW ma średnicę około 70-100 m.
(HT)
4 komentarze
W informacji o bliskich przelotach brak mi ciągle danych dotyczących masy , gęstości oraz szczegółów dotyczących orbit obserwowanych asteroid. Dane te byłyby przydatne do oceny przydatności materiału asteroid jako surowca w przemyśle orbitalnym, a także do oceny wykorzystania trajektorii asteroidy (po umieszczeniu na niej stacji obserwacyjnej) do obserwacji obiektów, które asteroida mijałaby podczas swej podróży po swej orbicie. Czytając o bliskich przelotach chciałbym także wiedzieć, kiedy dana asteroida ponownie odwiedzi pobliże Ziemi i w jakiej odległości. Znając parametry orbity nie trudno przecież obliczyć moment ponownego zbliżenia do Ziemi.
Masa i gęstość w ogóle nie jest jak na razie znana. Nie zawsze się o da ustalić bez dalszych obserwacji, np radarowych.
Czy mam to rozumieć, że w przypadku bliższych przelotów nie podejmuje się tzw. “dalszych ” obserwacji? W oparciu o jakie kryteria podejmuje się decyzję o przystąpieniu (bądź zaniechaniu) tych dalszych obserwacji? W jaki sposób ocenia się prawdopodobieństwo kolizji z Ziemią? W skrócie: po co rejestruje się w ogóle jakiekolwiek przeloty?
Nie zawsze się podejmuje. Jeśli obiekt będzie niekorzystnie ustawiony względem Słońca to nie da się przeprowadzić obserwacji.