16 września, w piątek rano, o godzinie 3:43 CEST z europejskiego kosmodromu Korou w Gujanie Francuskiej wystrzelono rakietę nośną Vega z ładunkiem pięciu satelitów obserwacji Ziemi. Lot przebiegł zgodnie z planem i wszystkie urządzenia zajęły swoje miejsca na wyznaczonych orbitach operacyjnych.
Był to siódmy lot rakiety typu Vega, przeznaczonej do wynoszenia stosunkowo niewielkich ładunków, ważących łącznie nie więcej niż 2500 kilogramów i wykorzystującej głównie stopnie na paliwo stałe w celu ułatwienia obsługi przedstartowej oraz redukcji kosztów. Trzy pierwsze stopnie napędowe, napędzane HTPB, pozwalają nadać ładunkowi prędkość bliską orbitalnej, po czym czwarty stopień (AVUM), napędzany hipergoliczną mieszaniną niesymetrycznej dimetylohydrazyny w roli paliwa oraz tetratlenku diazotowego w roli utleniacza, uruchamia się i odpowiada za precyzyjne wprowadzenie urządzeń na orbitę. Opracowanie rakiety było podyktowane koniecznością obsługi satelitów o masie zbyt małej, by opłacalne stało się angażowanie w ich wyniesienie rakiet klasy Soyouz lub Ariane 5.
Ten lot umożliwił wysłanie na orbity polarne ładunku pięciu satelitów – peruwiańskiego satelitę obserwacji Ziemi Peru Sat-1, pierwszego urządzenia tego typu wysłanego przez kraj południowoamerykański, a także czterech mniejszych satelitów (także obserwacyjnych) serii SkySat dla operatora komercyjnego, noszących oznaczenia numeryczne od 4 do 7. Jako pierwsze uwolniono satelity SkySat po wprowadzeniu przez stopień AVUM całego ładunku na orbitę polarną o parametrach 491 na 508 kilometrów, przy inklinacji 97,4 stopnia. Następnie po odrzuceniu specjalnego adaptera VESPA, służącego do ochrony i jako punktu montażowego pozostałych satelitów, AVUM zmienił parametry orbitalne, podnosząc orbitę do 667 na 684 kilometrów i zmieniając nieznacznie inklinację na 98,2 stopnia. Niedługo potem Peru Sat-1 został uwolniony.
Peru Sat-1 jest stosunkowo niedużym satelitą obserwacji przeznaczonym dla peruwiańskiego wojska, zbudowanym w oparciu o platformę AstroSat-300, (AstroBus S) zaprojektowaną przez koncern Airbus. Zainstalowane na pokładzie systemy obrazowania pozwalają uzyskiwać obrazy panchromatyczne w rozdzielczości mniejszej niż jeden metr, a także w czterech przedziałach spektrum świetlnego z rozdzielczością dwukrotnie gorszą. Szacuje się, że urządzenie będzie w stanie funkcjonować przez okres około 10 lat.
https://www.youtube.com/watch?v=8s_8oAvynWA
Pozostały ładunek – satelity SkySat zostały zbudowane dla operatora komercyjnego Terra Bella (poprzednio SkyBox Imaging) i są zdolne do wykonywania obrazów panchromatycznych oraz multispektralnych. Co ciekawe są to konstrukcje od podstaw opracowane przez tę firmę, choć obecnie wysłane zostały zbudowane w ramach licencji udzielonej Space Systems/Loral. Pierwszy satelita systemu został wysłany na orbitę w 2013 roku.
Pierwsze dwa satelity SkySat, które można uznać za prototypy, zostały wyposażone w system optyczny w układzie Ritcheya-Chretiena o ogniskowej wnoszącej 3600 milimetrów oraz zestaw trzech sensorów typu CMOS o rozdzielczości 5,5 miliona pikseli każdy. Satelity serii operacyjnej posiadają instrumenty o lepszych parametrach oraz sprawniejsze układy stabilizacyjne. Urządzenia wyposażono również w napęd HPGP, wykorzystujący mieszaninę amoniaku, metanolu oraz dinitroamidu amonowego, bezpieczniejszy i mniej toksyczny niż stosowana zwykle hydrazyna.
Nazwę Terra Bella wprowadzono po wykupieniu firmy SkyBox Imaging przez Google.
(Arianespace)
