W środę nad ranem w kierunku ISS wystartował kolejny statek transportowy Cygnus.

W środę o 03:05:52,227 GMT rakieta Atlas V, w wariancie 401, wyniosła pomyślnie na orbitę bezzałogowy statek transportowy Cygnus, o nazwie własnej „SS Rick Husband” (dowódca ostatniej, tragicznej misji promu Columbia). Cygnus dostarczy do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej 3,6 tony zaopatrzenia.

Orbital ATK wyniosła statek Cygnus na zlecenie NASA. Start odbył się z Centrum Lotów Kosmicznych im. Johna F. Kennedy’ego na Florydzie. Po 22 minutach nastąpiło odłączenie statku od rakiety. Dokowanie do ISS ma się odbyć w sobotę ok. 13:45 GMT.

Rick Husband - patron statku Cygnus OA-6

Rick Husband – patron statku Cygnus OA-6

Start rakiety Atlas jest jednym z dwóch jakie Orbital ATK wykupiła u operatora ULA po katastrofie własnej rakiety Antares w październiku 2014.

Jest to piąta misja transportowa statków Cygnus do ISS a druga ze zmodyfikowanym statkiem Cygnus. W tym roku odbędą się planowo jeszcze dwie. Najbliższa planowana jest na 24 czerwca rakietą Anates, która wystartować ma z Wallops Flight Facility.

Automatyczny statek transportowy Cyngus (enhanced) / Credit: Orbital ATK

Automatyczny statek transportowy Cyngus (enhanced) / Credit: Orbital ATK

Statek przenosi do ISS 3,6 tony różnorakiego zaopatrzenia, w tym żywność, wodę, ubrania, materiały i urządzenia laboratoryjne oraz sprzęt. Dokładny manifest ładunkowy przedstawia się następująco:

  • Zaopatrzenie dla załogi (1137,5 kg):
    • 169 opakowań żywności;
    • 6 opakowań żywności amerykańskiej dla załogi rosyjskiej;
    • ręczniki dla załogi rosyjskiej;
    • papier i tusz do drukarki;
  • Sprzęt i wyposażenie (1106,7 kg):
    • Karty rozszerzeń multiplekser-demultiplekser;
    • Filtry węglowe, solne i bakteryjne dla ECLESS;
    • Zestawy do próbkowania wody;
    • Artykuły higieniczne (wkłady do toalet, pojemniki na mocz, papier toaletowy);
  • Wyposażenie naukowe (776 kg):
    • Kanadyjska Agencja Kosmiczna: eksperyment MARROW do badań wpływu mikrograwitacji na szpik kostny; Vascular Echo – eksperyment do badania zmian naczyń krwionośnych w trakcie lotu kosmicznego;
    • Europejska Agencja Kosmiczna: Airway Monitoring – eksperyment do badania tlenku azotu w atmosferze na ISS; eksperyment ENERGY (Astronaut’s Energy Requirements for Long Term Spacefight); eksperyment FSL z zakresu badania mechaniki płynów w mikrograwitacji;
    • Japońska Agencja Kosmiczna: centryfuga Cell Biology Experiment Facility 1G; eksperyment elektrokardiograficzny Bio Rhythms 48Hrs; wyrzutnik małych satelitów J-SSOD (JEM Small Satellite Orbital Deployer); Exposed Facility Unit.
    • Amerykańska Agencja Kosmiczna: eksperyment z zakresu technologii chłodzenia Advanced Research Thermal Passive Exchange (ARTE); eksperyment z zakresu spalania Fluids and Combustion Facility Resupply; Human Research Facility; demonstrator Miniature Exercise Device (MED2); eksperyment do badania składu mikrometeoroidów (METEOR); eksperyment do badania analogów regolitu w mikrograwitacji (STRATA); osobiste mierniki ditlenku węgla; eksperyment z zakresu promieniowania jonizującego (REM); prototypowy uniwersalny dok dla małych obiektów (SPHERES); eksperyment z zakresu druku 3D z termopolimerów (Additive Manufacturing Facility); sześć modułów NanoRacks; eksperyment z zakresu obserwacji płomieni Spacecraft Fire Experiment (SAFFIRE I);
  • Wyposażenie EVA (156,7 kg):
    • elementy skafandrów EVA
    • zestaw kluczy nasadkowych
    • zbiornik METOX do usuwania ditlenku węgla
    • zestaw do wykrywania zanieczyszczeń
  • Sprzęt komputerowy (97,8 kg):
    • laptop ZBook i drukarka
    • dysk twardy 160GB do laptopa IBM ThinkPad
    • kamera Canon XH, aparat fotograficzny Ghost, aparaty fotograficzne Nikon, obiektywy 50 mm, czytniki kart
    • okablowanie
Logo misji Cygnus OA-6 / Credit: Orbital ATK

Logo misji Cygnus OA-6 / Credit: Orbital ATK

Cygnus pozostanie połączony z ISS do maja tego roku. Po załadowaniu go śmieciami i nieczystościami zostanie w kontrolowany sposób zdeorbitowany i zniszczony. W trakcie deorbitacji zostanie przeprowadzony eksperyment (SAFFIRE I) polegający na zachowaniu się w przestrzeni kosmicznej dużego płomienia (wywołanego zdalnie). Do tej pory naukowcy obserwowali w kosmosie jedynie małe płomienie.

(SD, SFN, Loty Kosmiczne)

Comments are closed.