Łazik Mars Science Laboratory na początku sierpnia badał obszar o nazwie Marias Pass, położony u podnóża Mt Sharp.

W czerwcu Mars przebywał w pobliżu Słońca z perspektywy ziemskiego nieba. Ograniczyło to komunikację z orbiterami i łazikami marsjańskimi, w tym z Curiosity. W lipcu łazik wznowił ruch i badania naukowe. Na początku sierpnia bieżącego roku, marsjański łazik Curiosity wykonał majestatyczne „selfie”, na zboczu Bucskin w rejonie Marias Pass, skąd pobrał próbki skał, bogatych w krzemień i wodór. Występowanie zawartość tych dwóch pierwiastków może być przesłanką wskazującą na obecność wody na Czerwonej Planecie.

Odwiert "Buckskin", wykonany w regionie Marias Pass / Credits - NASA/JPL-Caltech/MSSS

Odwiert “Buckskin”, wykonany w regionie Marias Pass / Credits – NASA/JPL-Caltech/MSSS

Próbki skał zostały poddane analizie za pomocą wewnętrznej aparatury Curiosity. Był to pierwszy, od czasu niewielkich zwarć w obwodach elektrycznych udarowego wiertła w lutym tego roku, odwiert dokonany przez Curiosity.

21 maja bieżącego roku, podczas przecinania obszaru, na którym stykały się dwa rodzaje podłoża osadowego, łazik po raz pierwszy odnotował wysoką zawartość krzemu i wodoru. Takie miejsca styku zwykle mogą dużo powiedzieć o geologicznych dziejach planety. Koordynatorzy misji połknęli przynętę i odpowiednio zmodyfikowali trasę Curiosity w kierunku wzgórz Mount Sharp, tak aby objęła także obszar Marias Pass, leżący na drugiej stronie styku. Pierwszą stronę – „Pahrump Hills” – łazik już uprzednio odwiedził i także pobrał próbki.

Obszar ostatnich badań łazika MSL. Kolorem czerwonym zaznaczono region z najwyższą koncentracją wodoru. / Credits - NASA/JPL-Caltech/Russian Space Research Institute

Obszar ostatnich badań łazika MSL. Kolorem czerwonym zaznaczono region z najwyższą koncentracją wodoru. / Credits – NASA/JPL-Caltech/Russian Space Research Institute

Badając Marias Pass, Curiosity posługiwał się aparaturą naukową, umieszczoną na jego maszcie i robotycznym ramieniu. W szczególności przysłużyły się temu trzy instrumenty: laser – firing Chemistry i aparat ChemCam, przy pomocy których monitorował zawartość krzemu oraz Dynamic Albedo of Neutron (DAN), dedykowany badaniom wodoru. Warto zauważyć, że początkowo DAN pozostawał w module biernym, natomiast po odnotowaniu wysokiego poziomu wodoru, przełączony został w stan aktywny. W tym module instrument wystrzeliwał neutrony w stronę podłoża i badał ich zachowanie. Pomiary potwierdziły, że pod cienką powłoką suchego pyłu znajduje się warstwa wilgotnej materii.  Co więcej, naukowcy podejrzewają, że zaledwie metr pod powierzchnią marsjańskiego podłoża znajdują się pokłady wody, które są 3 lub nawet 4-krotnie większe, niż w innych miejscach odwiedzonych przez Curiosity.

12 sierpnia Curiosity opuścił Marias Pass, kontynuując wędrówkę ku Mount Sharp. Teraz łazik zacznie badać niższe warstwy tej góry, analizując jej historię i poszukując dowodów na to, że skalisty i pustynny dziś Mars niegdyś pokrywały rzeki i oceany.

Od początku misji, łazik przebył odległość ok. 11,8 km. Łazik przebywa na powierzchni Czerwonej Planety już ponad trzy lata.

Misja MSL jest komentowana w wątku na Polskim Forum Astronautycznym.

(NASA)

2 komentarze

  1. Czy w przypadku ciał innych niż Ziemia można mówić o geologii? Może w przypadku Marsa właściwszy byłby termin np. aresologia?