10 września 2011 roku grupa plam 1283 wygenerowała prawdopodobnie ostatni rozbłysk klasy M przed zniknięciem za brzegiem tarczy słonecznej. Jednocześnie na Ziemi trwały obserwacje zórz polarnych, wywołanych przez wcześniejsze rozbłyski i koronalne wyrzuty masy wygenerowane przez ten obszar aktywny.
Ostatni rozbłysk klasy M z grupy 1283 był “skromny” – w trakcie maksymalnej fazy zanotowano siłę “zaledwie” M1.1. Rozbłysk nastąpił 10 września, a faza maksymalna przypadła na godzinę 09:40 CEST. Był to prawdopodobnie ostatni silniejszy rozbłysk wygenerowany przez tę grupę przed zniknięciem za zachodnim brzegiem tarczy słonecznej, co nastąpi w ciągu najbliższych kilkunastu godzin.
Jednocześnie na Ziemi trwały obserwacje zórz polarnych wywołanych przez wcześniejszą aktywność tej grupy. Tym razem nie zaobserwowano żadnych zórz z terytorium Polski – obserwowano je natomiast z obszarów bliższych biegunom. Na Islandii zorze polarne obserwowała i rejestrowała pani Wioletta Zarzycka, która tak opisuje ostatnie zorze polarne:
Po ostatnich silnych rozbłyskach na Słońcu, których sprawcą była plama 1283, z niecierpliwością oczekiwałam na zorzę polarną. Po długiej letniej przerwie w końcu – 11.09. – rozświetliło się nade mną całe niebo. Zorza tańczyła przybierając różne kolory – zielony, różowy, fioletowy i błękitny. Szybko znikała, aby za chwilę znowu nas zaskoczyć – raz z zachodu, raz z północy aż po całe sklepienie niebieskie. Mój apetyt całkowicie został zaspokojony. Wciąż jednak nie mogę się już doczekać dreszczy emocji jakich dostarczy mi kolejna plama słoneczna i nadchodzące maksimum naszej Dziennej Gwiazdy!
Zdjęcia w galerii tego artykułu zostały wykonane przez panią Wiolettę Zarzycką za pomocą aparatu Nikon D80. Ośmiosekundowe ekspozycje pod ISO 500 były wystarczające by uchwycić magię zórz polarnych. Gratulujemy obserwacji!
Kiedy znów nadarzy się szansa na zorze polarne? Aktywność słoneczna niewątpliwie rośnie – są coraz większe szanse na bardziej rozbudowane grupy plam słonecznych i silniejsze rozbłyski.
Redakcja serwisu Kosmonauta.net serdecznie dziękuje Pani Wioletcie Zarzyckiej za przesłane zdjęcia oraz opis wydarzenia.
