Polskie łaziki na University Rover Challenge 2011

0

Jak co roku w czerwcu w pobliżu analogu bazy marsjańskiej na pustyni w Utah w USA odbędą się organizowane przez The Mars Society zawody łazików marsjańskich URC.

W zeszłym roku drużyna z Polski wraz z łazikiem MAGMA, zbudowanym wspólnymi siłami przez studentów z Wydziału Mechanicznego Politechniki Białostockiej i Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, zdobyła trzecie miejsce w tych prestiżowych zawodach. W tegorocznej edycji zawodów chęć uczestnictwa zadeklarowały aż 3 drużyny z Polski. Dwie z nich: COPERNICUS z UMK w Toruniu i Magma2 z Politechniki Białostockiej powstały z inicjatywy studentów wchodzących w skład drużyny łazika MAGMA. Trzeci zespół o nazwie SCORPIO reprezentujący Politechnikę Wrocławską to tegoroczni debiutanci. Prace nad konstrukcją łazika prowadzili od ponad roku i uznali, że są one na tyle zaawansowane, że mogą wziąć udział w tegorocznej edycji zawodów.

Niestety brak jest wieści z obozu drużyny łazika SKARABEUSZ reprezentującego SKA z Politechniki Warszawskiej, która jako pierwsza ekipa z Europy brała udział w zawodach URC w 2009 r. Z powodu wewnętrznych problemów drużyna nie wystartowała w zeszłym roku i nic nie wskazuje na to, że w tym roku będzie inaczej. Mam nadzieję, że łazik i zdobyte przez zespół doświadczenie nie pójdą na marne i w przyszłym roku drużyna stanie do rywalizacji.
Poniżej mała prezentacja drużyn.

COPERNICUS
W skład drużyny wchodzą studenci oraz absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika z Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej (WFAiIS). Są to:
Sebastian Meszyński – koordynator zespołu, odpowiedzialny za rozwiązania mechaniczne, autonomię, elektronikę i dokumentację projektu. Student ostatniego roku  Fizyki Technicznej na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej (WFAiIS). Uczestniczył w budowie robota MAGMA. Członek MSP.
Kamil Wyrąbkiewicz – odpowiedzialny za projekt i wykonanie elektroniki robota. Student ostatniego roku na Fizyce Technicznej (WFAiIS). Uczestniczył w budowie robota MAGMA.
Łukasz Borkowski – odpowiedzialny za konfigurację sieci komputerowej, która umożliwi, dwustronny kontakt z robotem oraz przesył informacji do pozostałych odbiorców w sieci.
Wspomaga prace w zakresie oprogramowania sterującego robotem. Student na Wydziale Informatyki i Matematyki UMK.
Alan Morastiew –  wspomaga prace nad dokumentacją projektu. Student pierwszego roku na Fizyce Technicznej (WFAiIS).
Rafał Zieliński – odpowiedzialny za oprogramowanie sterujące robotem (główny programista). Absolwent WFAiIS. Uczestniczył w budowie robota MAGMA – był głównym programistą.
Artur Marszałkowski – odpowiedzialny za utworzenie i funkcjonowanie strony internetowej projektu Copernicus. Przy projekcie MAGMA odpowiedzialny za budowę strony internetowej.

Opiekunem drużyny z ramienia uczelni jest Prodziekan ds. Studentów, dr hab. Mirosław Bylicki (prof. UMK).

Po zeszłorocznym sukcesie łazika Magma na zawodach URC uczelnia wsparła zespół finansowo – otrzymane środki w pełni pokrywają koszt budowy łazika. Drużyna może również korzystać z urządzeń, narzędzi i zaplecza warsztatowego wydziału oraz liczyć na wsparcie merytoryczne studentów i pracowników uczelni.
Prace postępują zgodnie z harmonogramem.

Na ukończeniu jest część mechaniczna pojazdu. Wkrótce nastąpi integracja i testowanie elektroniki. Jak zapewniają twórcy, konstrukcja ma nawiązywać do tradycyjnego wyglądu mobilnego robota marsjańskiego.

Wkrótce zespół zaprezentuje swoją stronę internetową.

Zespół pracuje nad udoskonaleniem zeszłorocznych rozwiązań służących do przesyłu obrazu i danych telemetrycznych z pokładu łazika. Zastosowane rozwiązania udostępnią możliwość sterowania łazikiem przez internet. To, czy będziemy mogli śledzić na żywo zmagania drużyny w trakcie zawodów URC jest uzależnione jedynie od tego, czy uda się pozyskać sponsora na sfinansowanie łączności satelitarnej.

Zakończenie prac przy budowie łazika jest przewidziane na przełom kwietnia i maja. Czas pozostały do wyjazdu na zawody zostanie wykorzystany na końcowe testy oraz udział w konferencjach i pokazach.

Magma2

W skład drużyny wchodzą studenci Wydziału Mechanicznego Politechniki Białostockiej:
Wojciech Głażewski – koordynator projektu, odpowiedzialny oprócz tego za część mechaniczną podwozia i manipulatora przegubowego, student ostatniego roku Automatyki i Robotyki (AiR) na Wydziale Mechanicznym PB. Uczestniczył w budowie robotów Skarabeusz i MAGMA. Członek MSP.
Bartosz Solnik – odpowiedzialny za manipulator kartezjański, student III roku Automatyki i Robotyki (AiR) na Wydziale Mechanicznym PB.
Piotr Ciura – odpowiedzialny za system wizyjny i sterujący, student IV roku Automatyki i Robotyki na Wydziale Mechanicznym PB. Uczestniczył w budowie robota MAGMA
Emil Błoński – odpowiedzialny za system sterujący, student IV roku Automatyki i Robotyki na Wydziale Mechanicznym PB. Uczestniczył w budowie robota MAGMA
Szymon Zimnoch – odpowiedzialny za system sterujący, student I roku Elektroniki i Telekomunikacji (EiT) na Wydziale Elektrycznym PB. Członek MSP.
Opiekunem drużyny z ramienia uczelni jest dr Justyna Tołstoj-Sienkiewicz, opiekun Koła Naukowego Robotyków, oraz prodziekan ds. promocji i współpracy, dr inż. Kazimierz Dzierżek.

Po zeszłorocznym sukcesie łazika Magma na zawodach URC również drużyna Magmy2 została wsparta finansowo przez rodzimą uczelnię, może również korzystać z jej zaplecza technicznego.

Drużyna zakończyła budowę i testy prototypu i pracuje już nad wersją docelową łazika.

SCORPIO

W skład zespołu SCORPIO Wrocław University of Technology Rover Team wchodzi 12 studentów Wydziału Elektroniki oraz Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej działających aktywnie w trzech kołach naukowych:

  • Pojazdów Niekonwencjonalnych „Off-road”
  • Układów Elektronicznych „Applied Electronics Group”
  • Technologii Bezprzewodowych „Wireless Group”.

Skład zespołu:
mgr inż. Grzegorz Hapel – koordynator projektu, doktorant Wydziału Mechanicznego P. Wr.,
Paweł Stasiak, Paweł Kowaliło – odpowiedzialni za część mechaniczną robota,
Marek Drobiazgiewicz, Bartosz Duszel – odpowiedzialni za łączność bezprzewodową,
Bartosz Łęcki, Przemysław Ksel – odpowiedzialni za elektronikę,
Michał Ogórek, Jędrzej Siemieński – odpowiedzialni za sterowanie pojazdem oraz manipulatorem,
Łukasz Leśniak, Jan Nowak – odpowiedzialni za konstrukcję masztu nadawczego oraz jego wykonanie,
Jacek Bodziony – twórca projektu obudowy pojazdu oraz strony internetowej projektu.
Patronat nad projektem objął Prorektor ds. studenckich Politechniki Wrocławskiej, dr inż. Zbigniew Sroka.

Politechnika Wrocławska udzieliła dużego wsparcia swoim studentom: udostępniła im pomieszczenia warsztatowe, pracownie, specjalistyczne maszyny i urządzenia niezbędne do prac przy projektowaniu i wykonaniu łazika. Uczelnia finansuje również w znacznym stopniu zarówno budowę łazika, jak i wyjazd drużyny na zawody.
Zespołowi udało się bez problemu pozyskać sponsorów, którzy przekazali dary rzeczowe lub udzielili znacznych rabatów cenowych. Gorzej było w przypadku usług. Nie udało się także znaleźć sponsora, który chciałby udzielić wsparcia finansowego. Szczegóły dotyczące sponsorów można znaleźć na stronie projektu.

Zespół zakończył budowę części mechanicznej łazika. Rozpoczęły się testy elektroniki zainstalowanej na pojeździe oraz budowa manipulatora. Zakończenie całości prac jest planowane na koniec kwietnia. Niestety nie jest przewidziana transmisja obrazu i danych telemetrycznych z pokładu łazika.

Kluczowym elementem robota będzie wielozadaniowy manipulator wyposażony w kamerę, za pomocą którego będzie można wykonywać zarówno precyzyjne czynności, jak i zbierać próbki skał i gleby. Próbki te łazik będzie umieszczał i przechowywał w specjalnych pojemnikach, tak aby po powrocie do bazy mogły być one poddane analizie np. na obecność życia. Zestaw kamer pokładowych ułatwi sterowanie pojazdem i orientację w terenie oraz umożliwi zdalne pomiary.

Szeroki rozstaw kół i nisko położony środek ciężkości odpowiedni prześwit oraz precyzyjne przeniesienie napędu z silników na koła to najlepsza recepta na sprawne poruszanie się w trudnym, pustynnym terenie.

Redakcja serwisu Kosmonauta.net serdecznie dziękuje Panu Robertowi Lubańskiemu za zgodę na publikację tego tekstu.

Comments are closed.