W Centrum Kosmicznym im. Marshalla ukończono budowę pierwszego dużego komponentu centralnego stopnia rakiety Space Launch System.
Kończą się etapy budowy kolejnych zestawów sprzętu wchodzącej w skład super-ciężkiej rakiety Space Launch System. W Centrum NASA im Marshalla zaprezentowano tzw. core stage forward skirt, ukończony fragment centralnego stopnia rakiety, w którym znajdować się będzie większość awioniki kontrolującej lot. Element ten jest również łącznikiem pierwszego i drugiego stopnia rakiety. Budowa zakończyła się 24 lipca.
Pierwszy ukończony element centralnego stopnia rakiety SLS / NASA
Jeszcze pod koniec lipca specjaliści z Boeinga po raz pierwszy przetestowali zamontowane w komponencie systemy komputerowe. W kolejnych miesiącach element zostanie zintegrowany z częścią centralnego stopnia rakiety zawierającą zbiornik na ciekły tlen oraz tzw. intertank, czyli część łączącą zbiornik ciekłego tlenu ze zbiornikiem na ciekły wodór.
Przygotowane do lotu są już również boostery SLS, bazujące na rakietach pomocniczych na paliwo stałe używanych w wahadłowcach kosmicznych.
Według najnowszych planów pierwszy lot rakiety SLS, z bezzałogową misją pojazdu Orion wokół Księżyca (EM-1), jest formalnie wyznaczony jest na koniec 2019. Z dużym prawdopodobieństwem termin ten jednak opóźni się do połowy 2020 roku. Na dotychczasowe opóźnienia wpłynęły m.in. problemy ze spawaniem zbiorników paliwa, kwestie związane z oprogramowaniem rakiety i systemami kontroli naziemnej, jak również opóźnienia budowy europejskiego modułu serwisowego do statku kosmicznego Orion.
Rakieta SLS w wariancie Block 1 będzie w stanie wynieść 95 ton na niską orbitę okołoziemską. W podstawowym wariancie wykonane zostaną co najmniej trzy loty. Space Launch System będzie przede wszystkim wykorzystywany do budowy małej wokółksiężycowej stacji kosmicznej o nazwie Lunar Orbital Platform Gateway.
(NASA)
