Każdy satelita wyniesiony na orbitę posiada gwarantowany czas, w którym będzie aktywny, realizując zakładane przez projektantów cele. Często zdarza się, iż ten czas działalności jest wydłużany. Za przykład może tutaj służyć satelita Artemis należący do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA).
Satelita telekomunikacyjny Artemis wyniesiony został 12 lutego w 2001 roku przez rakietę Ariane 5. W czasie kolejnych 11 lat pracy wykonywał wszystkie zaplanowane działania. Po tym epizodzie agencja ESA zadecydowała utrzymać jednostkę w stanie operacyjnym jeszcze przez parę lat, tj. do 2014 roku, kiedy to dojdzie do planowanej deorbitacji.
Artemis wyposażony jest w zaawansowane urządzenia telekomunikacyjne, dzięki którym zademonstrowane zostały technologie będące obecnie standardem dla wielu satelitów telekomunikacyjnych. To właśnie dzięki misji Artemis zapewniony był odpowiedni rozwój wielu programów agencji ESA, między innymi Europejskiego Systemu Przekazu Danych (EDRS).
Dzięki misji Artemis ustanowione zostało pierwsze połączenie laserowe pomiędzy satelitami na różnych orbitach. Był to także pierwszy satelita, który został w dużym stopniu przeprogramowany w czasie pobytu w przestrzeni kosmicznej, a jednocześnie stał się pierwszą jednostką, która przetrwała długą podróż na orbitę geostacjonarną na wysokość 36 tyś. km przy wykorzystaniu napędu jonowego. Artemis zapewniał także przekaz danych do sondy Envisat, która była największą jednostką w historii, prowadzącą obserwacje Ziemi.
Opisywany w tym artykule zasłużony satelita telekomunikacyjny obecnie wykorzystywany jest intensywnie przy utrzymywaniu kontaktu z europejskimi statkami transportowymi ATV (Automated Transfer Vehicle), które wysyłane są z ładunkami do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Artemis bierze udział w transmisji danych od momentu separacji statku od rakiety po starcie, po cumowanie, deorbitację oraz fazę wejścia ATV w atmosferę.
Urządzenia nawigacyjne, znajdujące się na pokładzie Artemis, stanowią krytyczny element europejskiego systemu EGNOS (European Geostationary Overlay System), który wspomaga samoloty oraz statki dostarczając na ich potrzeby dane nawigacyjne. Sygnały EGNOS przekazywane są w ramach misji Artemis od 2003 roku, pozwalając na rozwój tego systemu.
Do ciekawszych osiągnięć z historii misji Artemis można jeszcze zaliczyć ustanowienie dwukierunkowej komunikacji z samolotem lecącym nad południowym wybrzeżem Francji w 2006 i 2007 roku, otrzymując materiał wideo z prędkością 50 Mbit na sekundę. Podobny sposób komunikacji zapewniony został z bezzałogowym dronem, który zrzucony został z wysokości 21 km nad Sardynią w 2007 roku. W momencie gdy dron poruszał się z prędkością około 1 Macha wymieniane były telemetria oraz komendy.
Można śmiało stwierdzić, iż program Artemis stał się w pewnej części zalążkiem sukcesu takich programów jak Envisat, ATV czy EGNOS. Nie dziwi zatem decyzja agencji ESA, aby w momencie gdy jest to możliwe, utrzymać satelitę Artemis w stanie aktywnym jeszcze przez 2 lata.
(ESA)
