Szwajcaria ogłosiła rozpoczęcie programu satelitów do usuwania istniejących “Space Debris”. Pierwszy demonstrator, satelita CleanSpace One, zostanie wyniesiony w okresie od trzech do pięciu najbliższych lat. Jego celem będzie przechwycenie i deorbitacja wystrzelonego w 2009 pierwszego szwajcarskiego satelity Swiss Cube.
Jak mówi Volker Gass, Dyrektor Szwajcarskiego Centrum Kosmicznego, gdzie rozwijany jest CleanSpace One, decyzja o rozpoczęciu programu została podjęta na podstawie analiz rynku, wykazujących duże zapotrzebowanie na technologie usuwania “Space Debris”. Szwajcaria chce w przyszłości zaoferować klientom system o szerokich możliwościach zastosowania, zdolny do przechwytywania nieczynnych satelitów różnego rodzaju i wielkości. Gdyby misja demonstratora CleanSpace One powiodła się, Szwajcaria mogłaby stać się liderem w usuwaniu przyszłych, niefunkcjonujących satelitów okołoziemskich.
Misja CleanSpace One
Po odseparowaniu od rakiety, CleanSpace One za pomocą własnego napędu dostosuje swoją orbitę do orbity przejmowanego, niedziałającego satelity, i zbliży się do niego. Następnie rozpocznie się manewr przejęcia, bardzo trudny ze względu na prawdopodobny obrót przejmowanego obiektu i prędkość z jaką się porusza. Z tego powodu sporą częścią programu jest stworzenie manipulatora, który byłby w stanie podołać temu zadaniu. Po złapaniu i stabilizacji CleanSpace One rozpocznie manewr deorbitacji i spali się w atmosferze. Projekt uważa się za skomplikowany właśnie z powodu tych trzech faz misji: 1. zbliżenia. 2. przejęcia oraz 3. utrzymania obiektu podczas manewru deorbitacji.
Koszt pierwszego satelity, wraz w wystrzeleniem, szacowany jest na 10 milionów franków szwajcarskich.
CleanSpace One jest rozwijany w Szwajcarskim Centrum Kosmicznym (SSC) na Politechnice Federalnej w Lozannie (EPFL). Centrum zostało powołane w grudniu 2011 roku w celu wsparcia szwajcarskich instytucji naukowych, uczelni i przemysłu w działaniach związanych z przemysłem kosmicznym.
Problem “Space Debris”
Za “Space Debris” (w wersji polskiej “śmieci kosmiczne”) uważa się obiekty wysłane przez człowieka w kosmos, które zakończyły okres swojego funkcjonowania i nieczynne zalegają na orbicie okołoziemskiej. Są to ostatnie stopnie rakiet, całe satelity lub ich fragmenty różnych rozmiarów. Z uwagi na poważne skutki, które towarzyszą zderzeniu z takim obiektem oraz lawinowym wzrostem ilości kolejnych fragmentów, kwestia “Space Debris” znajduje się na szczycie listy priorytetów przemysłu kosmicznego.
(Space Daily, EPFL)