W ubiegłym tygodniu eksperymenty uczestniczące w kampanii BEXUS wzięły udział w przeglądach Critical Design Review (CDR). BEXUS jest jednym z programów edukacyjnych Europejskiej Agencji Kosmicznej, umożliwiający studenckim eksperymentom lot na pokładzie balonu stratosferycznego.
Przegląd Critical Design Review jest jednym z najważniejszych i najtrudniejszych etapów w cyklu rozwojowym projektu kosmicznego, który kończy fazę projektowania. Aby przejść przegląd, należy wykazać że wszystkie podzespoły danego eksperymentu są prawidłowo zaprojektowane. Zaliczenie przeglądu oznacza zamrożenie projektu i zgodę na rozpoczęcie budowy wszystkich jego elementów.
W tegorocznej edycji, tzw. BEXUS 10/11 bierze udział 6 projektów:
- CASS-E (Cranfield University, Wielka Brytania) – Ochrona planety i kontrola zanieczyszczenia.
- I-BATE (International Space University, Francja) – Wsparcie kontroli ruchu lotniczego za pomocą odbiornika ADS-B.
- SCOPE 2.0 (Politechnika Warszawska, Polska )- System stabilizacji i kontroli kamery wideo.
- SCRAT (University of Padua, Włochy) – Silnik korekcyjny o małym ciągu na zimny gaz.
- Spacefish (Universidad Complutense de Madrid, Hiszpania, Politechnika Warszawska, Polska) – Autopilot zabudowany na bezzałogowym statku latającym.
- PERDaix (RWTH Aachen University, Niemcy) – Spektroment magnetyczny do mierzenia promieniowania kosmicznego.
Jak co roku CDRy odbywały się w największym ośrodku Europejskiej Agencji Kosmicznej- ESTEC. W związku z pojawiającym się okresowo pyłem wulkanicznym nad lotniskiem Schipool w Amsterdamie pod dużym znakiem zapytania stała obecność zespołów na przeglądzie W ostateczności nieobecny był tylko jeden projekt, który wziął udział w CDRze za pomocą wideokonferencji.
Eksperymenty oceniane były przez komisję złożoną z ekspertów z Europejskiej, Niemieckiej i Szwedzkiej Agencji Kosmicznej, które finansują program BEXUS. Przegląd dla każdego zespołu trwał dwie godziny i polegał głównie na omówieniu dokumentacji i krytycznych punktów każdego projektu.
Na podstawie rozmów z różnymi zespołami można powiedzieć, że żaden eksperyment nie miał problemów z przejściem swojego przeglądu. Widoczna jest jednak rozbieżność w zaawansowaniu prac. Największe postępy odnotowują eksperymenty małe i proste, oraz bazujące na opracowaniach i koncepcjach które powstały na długo przed przystąpieniem do kampanii. Natomiast projekty precyzyjne i skomplikowane, o dużej ilości zróżnicowanych podsystemów cierpią na niedostateczną ilość czasu w sposób bardzo widoczny.
Podsumowanie przeglądu CDR projektu SCOPE 2.0 jest dostępne na blogu: www.ska.pw.edu.pl/scope
Źródło – informacja własna.
