Zdjęcia z sondy Cassino po raz pierwszy bezpośrednio pokazały struktury pionowe w pierścieniach Saturna. Było to możliwe dzięki specyficznemu oświetleniu występującemu blisko zrównania dnia z nocą.
Zrównanie dnia z nocą występuje, gdy Słońce góruje w zenicie dokładnie nad równikiem i występuje dwa razy w roku. Na Saturnie zdarza się raz na 15 lat i najbliższe wystąpi już w sierpniu. Blisko zrównania księżyce oraz struktury w pierścieniach rzucają długie cienie. Uwidaczniają one struktury, których nie można bezpośrednio zaobserwować w innych warunkach.
Cienie zostały również wytworzone przez fale produkowane przez niewielki księżyc Daphnis (o wielkości około 8 km) znajdujący się w Przerwie Keelera w pierścieniu A. Fale takie powstają na skutek oddziaływań grawitacyjnych księżyca zaburzających orbity cząstek w pierścieniu. Zjawisko takie nasila się, gdy księżyc znajdują się na eliptycznej orbicie zbliży się do krawędzi Przerwy Keelera. Tworzy to zmieniający się w czasie wzór zafalowań na krawędziach przerwy. Wykonane niedawno symulacje wskazywały, że jeśli orbita księżyca jest nachylona w stosunku do płaszczyzny pierścieni fale takie będą wznosić się ponad płaszczyznę pierścieni. Przypadkiem takim jest Daphnis.
Tak jak przypuszczano cienie rzucane przez fale na płaszczyznę pierścieni ujawniły pionowy komponent tych zaburzeń. Oceniono, że fale wznoszą się na wysokości około 1.5 km ponad płaszczyznę pierścieni, co czyni je 2 razy wyższymi od największych wcześniej znanych struktur pionowych. Są też 150 razy wyższe od grubości pierścienia, która jest oceniana obecnie na około 10 metrów.
Obserwacje bardzo dobrze zgadzają się z symulacjami. Obecnie próbuje się oszacować masę Daphnis biorąc pod uwagę jego wpływ na otoczenie. Wstępne analizy sugerują, że jego masa może być mniejsza niż określono wcześniej za pomocą innych technik. Planowane są też poszukiwania małych księżyców w innych przerwach w pierścieniach.
Źródło:
AstronomyNow.com
