19 stycznia z kosmodromu Jiuquan w prowincji Gansu wystartowała rakieta CZ-11. Na pokładzie znajdowało się sześć satelitów.
Rakieta nośna
Rakieta Chang Zheng 11 jest konstrukcją specjalnie opracowaną przez Chińską Akademię Technologii Rakiet Nośnych (CALT), zdolną do wynoszenia niewielkich ładunków na niskie orbity okołoziemskie przy maksymalnie skróconym czasie przygotowań do lotu. Z tego względu nazywa się ją także rakietą “szybkiego reagowania”, mogącą pozostawać w stanie umożliwiającym długie przechowywanie lub przebywać na wyrzutni startowej przez dłuższy czas.Wymagania stawiane rakiecie z grubsza przypominają wymogi, które charakteryzują pociski o przeznaczeniu wojskowym, w szczególności rakiety o zasięgu międzykontynentalnym ICBM. Rozwiązaniem było powstanie rakiety konstrukcyjnie bardzo zbliżonej do rozwiązań wojskowych, między innymi poprzez wykorzystanie czterech stopni napędowych z czego najprawdopodobniej trzy wytwarzają ciąg za pomocą silników na paliwo stałe. Według dostępnych informacji ostatni, czwarty stopień jest wyposażony w system napędowy na paliwo ciekłe. Przypuszczalnie jest to zatem system zbliżony koncepcyjnie do europejskiej rakiety nośnej Vega. Można założyć, że w przypadku CZ-11, czwarty stopień ma analogiczne zadania wyrównania orbity do precyzyjnie zadanych parametrów, jak stopień AVUM w rakiecie Vega.
Rakieta CZ-11 posiada średnicę około 2 metrów przy wysokości około 21 metrów. Jest zatem od swojego europejskiego konkurenta mniejsza – Vega posiada bowiem średnicę 3 metrów przy wysokości 30 metrów. Różnica jest jeszcze bardziej widoczna w przypadku porównania masy startowej obu konstrukcji – Vega jest bowiem prawie 2,5 raza cięższa, ważąc 137 ton. Różnica jest również wyraźna w osiągach dotyczących zdolności wynoszenia ładunku – CZ-11 jest w stanie wynieść do 350 kg ładunku na orbitę synchroniczną o wysokości 700 kilometrów. Vega umożliwia wynoszenie ładunków trzykrotnie cięższych na orbitę o podobnych parametrach. CZ-11 może wynosić ładunki mieszczące się pod osłoną o średnicy 1,6 metra lub – jeśli zachodzi taka potrzeba – pod większym wariantem osłony o średnicy 2 metrów.
Ładunek rakiety
Start z 19 stycznia był trzecim lotem rakiety CZ-11. Rakieta została wystrzelona z kosmodromu Jiuquan o godzinie 05:12 CET. Głównym ładunkiem były dwa satelity konstelacji obserwacji Ziemi o nazwie Jilin. Wyniesione zostały satelity o numerach 07 oraz 08. Łącznie cała konstelacja ma składać się z dwunastu satelitów o masie około 95 kg.
Nagranie startu rakiety CZ-11 / SciNews
Pozostałe cztery ładunki były cubesatami.
- QTT (Quantutong 1, 6U) będzie testował technologie nawigacyjne i integracyjny. Satelita zbudowany przez Instytut Badawczy Tianji. Doświadczenia z tej misji zostaną zastosowane do budowy kolejnej konstelacji satelitów.
- Xiaoxiang 2 (6U) to komercyjny nanosatelita badawczy zbudowany przez Spacety Aerospace. Głównym ładunkiem jest system testujący stabilizację kamery.
- KIPP-1 (3U) zbudowany przez Clyde Space a operowany przez Kepler Communications będzie wykorzystywał komunikację satelitarną dla wsparcia technologii IoT oraz M2M dla obiektów na Ziemi oraz na orbicie.
- Zhou Enlai (2U) to satelita zbudowany w Huai’an Youth Comprehensive Development Base ze wsparciem uczniów ze szkół podstawowych i średnich. Satelita będzie wykonywał zdjęcia w paśmie widzialnym dla zastosowań edukacyjnych.
Był to 264 lot kosmiczny rakiety z rodziny Długi Marsz.
(LK, GSP)
