Wokół pobliskiego czerwonego karła Ross 128 krąży mała skalista planeta. Obiekt, nazwany Ross 128b może krążyć wewnątrz ekosfery układu.
Ross 128 to jedna z najbliższych gwiazd w otoczeniu Układu Słonecznego. Odległość tego czerwonego karła od Słońca to 10,9 roku świetlnego. Gwiazda została odkryta mniej niż 100 lat temu – w 1925 roku przez amerykańskiego astronoma Franka Elmora Ross’a. Tak późne odkrycie pobliskiej gwiazdy ma związek z niską jasnością Ross 128 – jest to około +13,5 magnitudo.Masa Ross 128 to 15% masy Słońca, a jej promień to około 20% promienia naszej Dziennej Gwiazdy. W porównaniu ze Słońcem, Ross 128 emituje zaledwie 0,035% światła na zakresie widzialnym. Ten czerwony karzeł emituje nieco więcej światła na zakresie podczerwonym – jest to około 0,35% ilości promieniowania podczerwonego emitowanego przez nasze Słońce. Od czasu do czasu Ross 128 emituje silne rozbłyski, aczkolwiek w porównaniu z wieloma innymi czerwonymi karłami tych rozbłysków jest mniej.
Skalista planeta wokół Ross 128 b
Do 2017 roku nie wykryto żadnego obiektu planetarnego lub brązowego karła krążącego wokół Ross 128. Najnowsze obserwacje z instrumentu HARPS (High Accuracy Radial velocity Planet Searcher) pozwoliły na wykrycie małej egzoplanety krążącej wokół Ross 128. Obiekt otrzymał nazwę Ross 128b.
Masa Ross 128b to około 1,35 masy Ziemi, plus minus 0,2 masy naszej planety. Ta planeta pozasłoneczna krąży wokół swej gwiazdy w odległości zaledwie 7,4 miliona km z czasem około 10 dni.
Ross 128b / Credits – European Southern Observatory (ESO)
Jest to druga najbliższa znana nam egzoplaneta, zaraz po Proximie b. Ross 128b jest jednak teoretycznie najlepszym odpowiednikiem Ziemi wśród wszystkich znanych nam planet pozasłonecznych. Teoretycznie (z naciskiem na “teoretycznie”) może tam istnieć woda w stanie ciekłym – bardzo ważny związek chemiczny dla życia jakie znamy. Oczywiście, z uwagi na aktywność czerwonego karła to podobieństwo może nie występować w rzeczywistości, jednak odkrycie Ross 128b z pewnością jest ważne dla naszego zrozumienia ilości i dystrybucji planet we Wszechświecie. Ross 128b z pewnością będzie teraz przedmiotem szczegółowych badań wielu różnych obserwatoriów astronomicznych.
(ESO)
2 komentarze
Czy tak niewielki czas okrążenia nie przesądza o braku ruchomego jądra a więc magnetosfery – a więc o braku możliwości utrzymania atmosfery?
Wenus praktycznie nie ma własnego pola magnetycznego, a ma bardzo gęstą atmosferę.