W tegorocznej edycji konkursu „European CanSat Competition” organizowanym przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA) biorą udział dwa polskie zespoły. W tym artykule opisujemy zespół KrakSat.
Podstawowe informacje o zespole KrakSat
KrakSat to ośmioosobowa drużyna licealistów zainteresowanych elektroniką, fizyką oraz szeroko pojętą inżynierią. Członkowie tego zespołu uczęszczają do V Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie oraz Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Andrychowie.
Zespół KrakSat model sondy planetarnej, która w założeniu ma wyruszyć na nową planetę. W kwietniu 2013 roku KrakSat zostanie wystrzelony na wysokość 1 km nad ziemię w ramach „European CanSat Competition”. W trakcie jej lotu, podczas „spadania” przez atmosferę, KrakSat będzie mierzyć różne parametry np. temperaturę, ciśnienie, promieniowanie elektromagnetyczne w szerokim widmie: od podczerwieni, przez światło widzialne, UV aż do promieniowania jonizującego. Zespół KrakSat chce w ten sposób sprawdzić sprawdzić, czy w panujących warunkach mógłby przeżyć człowiek. Pomiar wilgotności pozwoli nam ustalić ilość wody teoretycznie dostępnej dla misji załogowych. Dane na bieżąco będą przesyłane do naszego naziemnego centrum kontroli lotów, gdzie będą analizowane i interpretowane. Nasze działania wspiera firma National Instruments, która dostarczyła nam licencje na pakiety oprogramowania LabView.
{youtube}9ZMN_vMSTHI{/youtube}
Pierwszy odcinek wideoblogu zespołu KrakSat / Credits – KrakSat
Stan prac – początek stycznia 2013
Aktualnie trwają prace czysto testowe. Zamawiane i testowane są czujniki. Sprawdzana jest ich bezwładność, współpracę ze sprzętem i stabilność działania. Tworzony jest czujnik promieniowania, od którego wymagamy pracy w niskiej temperaturze, przy dużej wilgotności, a nawet w deszczu. Generuje to dużo problemów, jeśli wspomnimy, że na pokładzie puszki będziemy mieć napięcie 500 V, a jednocześnie czułe tranzystory darlingtona, które mogą zostać uszkodzone przy każdym, nawet najmniejszym przepięciu. Zespół przygotowuje się także do testów spadochronu który musi wytrzymać naprawdę wiele – otwarcie przy szybkości nawet 180 km/h.
Programiści KrakSata piszą i testują aplikację do dystrybucji odbieranych w czasie rzeczywistym danych z sondy na kilka komputerów. Chcemy mieć swoje własne, kilku monitorowe centrum sterowania lotem. Cały czas napotykamy nowe problemy, jednak dzięki pracy i zaangażowaniu całego zespołu udaje się je przezwyciężać.
Nasz zespół cały czas poszukuje sponsorów, którzy pomogą pokryć koszty związane z konkursem, który odbędzie się w Holandii (przejazd, tygodniowy pobyt, oraz części konieczne do budowy sondy). Niestety ESA nie zapewnia nam wszystkich świadczeń. Jak na razie jedynym sponsorem jest firma National Instruments, która bezpłatnie dostarczyła nam 6 licencji na oprogramowanie LabView, które zamierzamy wykorzystać do analizy i wyświetlania zebranych danych.
Skład zespołu
- Ewelina Badak: chemia, zarządzanie blogiem, PR
- Mateusz Cianciara: programowanie w LabView, połączenie bezprzewodowe i zbieranie danych, elektronika
- Bartosz Dziewoński: analiza i przetwarzanie danych, programowanie, PR
- Grzegorz Gajoch: programowanie AVR, elektronika
- Michał Gumiela: sensory i pomiary, programowanie w LabView, główny designer
- Łukasz Gurdek: programowanie aplikacji okienkowych, zarządzanie stroną
- Antoni Odrobina: modelowanie, osłona i spadochron, symulacje fizyczne
- Michał Zieliński: programowanie aplikacji okienkowych, zarządzanie kodem, testowanie
Opiekunem jest pan dr. Aleksander Cianciara.
W najbliższych tygodniach możemy spodziewać się kolejnych informacji z zespołu KrakSat. Więcej informacji o zespole można znaleźć na stronie projektu. Polecamy także profil FB zespołu KrakSat.
Redakcja serwisu Kosmonauta.net serdecznie dziękuje Panu Michałowi Gumiela za przesłane informacje.
