Marsjański łazik Opportunity kontynuuje badania w rejonie krawędzi krateru Endeavour na Marsie. Ostatnio robot dostarczył zdjęcia wcześniej nie zarejestrowanych utworów na powierzchni.
Łazik MER Opportunity eksploruje obecnie rejon odkrywkowy nazywany Kirkwood, zlokalizowany w rejonie Cape York przy zachodniej krawędzi krateru Endeavour. Mikroskopijne, sferyczne obiekty, skoncentrowane w tym rejonie, od 2 tygodni badanym przez Opportunity, różnią się jednak od obserwowanych od 2004 roku bogatych w żelazo sferycznych kuleczek hematytowych, nazywanych „borówkami”.
Osoby zaangażowane w misję twierdzą, iż pierwszy raz spotykają się z tego typu tworami. Z dostarczonych zdjęć wynika, iż kuleczki posiadają średnice około 3 milimetrów. Wstępne analizy wskazują na to, iż nie posiadają one tak dużo żelaza jak znane już „borówki”.
W czasie wędrówki łazika Opportunity po równinie Meridiani „borówki” (ang. blueberries) są dość często spotykanym materiałem, który jest dowodem na istnienie wodnego epizodu w historii Marsa. Kuleczki powstawały w momencie wytrącania minerałów w czasie przepływania wody przez skały.
Do zbadania nowych utworów wykorzystano instrument obrazujący MI (Microscopic Imager) oraz spektrometr APXS (Alpha Particle X-ray Spectrometer). 9 września (sol 3067) dodatkowo wykorzystano narzędzie ścierające powierzchnię znalezionych tworów – RAT (Rock Abrasion Tool), po czym ponownie wykorzystano MI oraz APXS.
Wiele ze sferycznych kuleczek znalezionych w Kirkwood jest uszkodzonych i zerodowanych na skutek działalności wiatru. Po tych, które pozostały całkowicie oderwane, pozostałe koncentryczne ślady. Naukowcy zaangażowani w projekt MER mają kilka hipotez wyjaśniających naturę tych tworów, jednak żadna z nich nie jest w obecnej chwili wiodąca.
Po zakończeniu badań obszaru Kirkwood łazik skierowany zostanie do leżącego nieopodal kolejnego ciekawego obszaru. Obserwacje z orbity ukazywały w tamtym miejscu możliwe pokłady gliny.
12 września panele ogniw słonecznych wytwarzały 569 Wh/Sol, przeźroczystość atmosfery wynosiła 0,689, a współczynnik zapylenia paneli 0,672. Całkowity przebieg wyniósł 35 047 metrów i 47 centymetrów.
(NASA)
