23 lutego Komisja Europejska wydała decyzję wykonawczą odnośnie kluczowej infrastruktury systemów Galileo i EGNOS.
Komisja Europejska wydała 23 lutego 2012 roku decyzję wykonawczą 2012/117/EU ustanawiającą listę kluczowych centrów i stacji naziemnych koniecznych do pracy systemów Galileo i EGNOS.
Ich budowa trwa od 2009 roku i potrwa do 2016. I tak:
- Centra kontroli naziemnej (Ground-based Control Center, GCC) powstają od 2009 roku w niemieckim Oberpfaffenhofen i włoskim Fucino. Zakończenie ich budowy planowane jest na 2014 rok.
- Centrum bezpieczeństwa Galileo (Galileo Security Center, GSMC) – jego budowa przewidziana jest na lata 2013-2015. Będzie się ono mieściło w dwóch lokalizacjach na terenie Zjednoczonego Królestwa i Francji. Porozumienie w tej sprawie między oboma krajami ma zostać podpisane jeszcze w tym roku.
- Centrum usług GNSS (GNSS Service Center) – powstaje od 2011 roku w Madrycie. Ukończenie przewiduje się w 2016 roku.
- Centrum Poszukiwawczo-Ratunkowe (Search And Rescue Center, SAR) – ulokowane w Tuluzie, gdzie prace mają rozpocząć się w 2012 roku i zakończyć w 2014.
- Centra Wykonawcze – powinny powstać w latach 2013-2014 w każdym z krajów członkowskich na podstawie osobnych umów.
- Stacja testów orbitalnych – ustanowione w 2010 roku w belgijskim Redu, na potrzeby początkowej fazy projektu , obsługiwane przez firmę Spaceopal.
- Stacje telemetrii, śledzenia i kierownia (Telemetry, Tracking & Command, TCC) – w latach 2010-2011 powstały dwie z pięciu, w Kirunie (Szwecja) i Kourou (Gujana Francuska). W latach 2012-2014 powstaną trzy dalsze: Tahiti (Polinezja Francuska), Reunion (Francja), Noumea (Nowa Kaledonia). Za ich budowę odpowiada Europejska Agencja Kosmiczna.
- Naziemne stacje czujników (Ground Sensor Station, GSS) – w latach 2009-2011 stacje takie, służące do określania orbity satelitów i synchronizacji sygnałów, powstały w Fucino (Włochy), Svalbard (Norwegia), Redu (Belgia), Reunion (Francja), Kourou (Gujana Francuska), Noumea (Nowa Kaledonia), Troll (Norwegia) i Papeete (Polinezja Francuska). Kolejne 12 powstanie w latach 2012-2014: Kiruna (Szwecja), Jan Mayen (Norwegia), Azory (Portugalia), Wyspy Kanaryjskie (Hiszpania), Madera (Portugalia), Wyspy Kerguelena (Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne), Ziemia Adeli (Antarktyda), Saint-Pierre i Miquelon (Wspólnota Terytorialna Saint-Pierre i Miquelon, Francja), Wallis (Terytorium Wysp Wallis i Futuna, Francja), Wyspy Wniebowstąpienia (Wielka Brytania), Diego Garcia (Wielka Brytania), Falklandy (Wielka Brytania). Za ich budowę również odpowiada ESA.
- Stacje nadawcze (Mission Up-Link Station, ULS) – powstały w latach 2009-2011 na Tahiti, Reunionie, Noumei, Svalbardzie i w Kourou. Za budowę odpowiadała ESA.
- Stacje poszukiwawczo-ratunkowe (Search And Rescue Station, SAR) – zostaną ustanowione w Tuluzie, Makarios (Cypr), Maspalomas (Hiszpania) i na Svalbardzie.
Zobacz też:
(EUR-Lex)
