Jest to szósty z serii artykułów przybliżających okoliczności pierwszej misji załogowej na powierzchnię Srebrnego Globu. Poprzednią część można przeczytać pod tym linkiem.
Rozpoczyna się rok 1969.
Na początku tego roku różnica pomiędzy amerykańskim programem księżycowym a radzieckimi próbami doścignięcia stała się jeszcze bardziej widoczna.
Amerykanie testują lądownik księżycowy w trakcie misji Apollo 9 na orbicie wokółziemskiej (artykuł można przeczytać tutaj), a następnie Apollo 10 już na orbicie wokółksiężycowej (artykuł o tej misji można przeczytać tutaj). W tym samym czasie Rosjanie zbierali dopiero pierwsze doświadczenia w procedurze dokowania oraz doświadczali wielu problemów podczas testów rakiety N1 (21 lutego 1969 roku odbył się pierwszy start rakiety N1 – zakończony potężną eksplozją w 69 sekundzie).
W połowie 1969 roku było już prawie pewne – Amerykanie osiągną Księżyc przed Rosjanami. Jednak Związek Radziecki miał schowane dwa asy w rękawie, które mogły potencjalnie jeszcze odebrać zwycięstwo Stanom Zjednoczonym. Pierwszym asem w rękawie była rakieta N1. 3 lipca 1969 roku, zaledwie 13 dni przed startem Apollo 11, Rosjanie dokonali drugiej próby startu swej potężnej rakiety księżycowej N1. Tym razem rakieta wzniosła się jedynie tuż ponad platformę startową, po czym opadła i wybuchła. Był to i nadal jest największy wybuch w historii astronautyki.
{youtube}umLMkhdf1_o{/youtube}
Eksplozja rakiety N1 – 3 lipca 1969 roku / Credits – zupełnie nie wiemy (muzyka – Fat Boy Slim)
Drugim asem w rękawie Rosjan był automatyczny próbnik księżycowy Łuna 15. Próbnik ten miał wylądować na Księżycu, zebrać nieco próbek skał i gruntu a następnie powrócić z próbkami na Ziemię. Jeśli misja by się udała, to Rosjanie mogliby przyćmić nieco blask amerykańskich dokonań, bowiem prosta automatyczna misja, która sprowadziłaby z powrotem próbki ze Srebrnego Globu na Ziemię nie wystawiałaby ludzi na ryzyko niebezpiecznej wyprawy w otchłań kosmosu. Start Łuny 15 nastąpił 13 lipca 1969 roku, a więc 3 dni przed startem Apollo 11. 17 lipca próbnik wszedł na orbitę księżycową, a 21 lipca sonda zeszła z orbity z zamiarem wylądowania i zebrania próbek. Cztery minuty po manewrze zejścia sonda przestała nadawać, mniej więcej na wysokości 3 kilometrów nad powierzchnią Księżyca. Doszło wtedy prawdopodobnie do zderzenia próbnika ze Srebrnym Globem, niwecząc ostatnią szansę Związku Radzieckiego w tym wyścigu.
Do dziś wiele spraw związanych z tymi dwoma ostatnimi asami w rękawie Rosjan pozostaje nie wyjaśnionych i jest przedmiotem spekulacji. Pewne jest jednak, że Związek Radziecki próbował do samego końca prześcignąć Stany Zjednoczone w wyścigu na Księżyc.
W tej oto atmosferze 16 lipca 1969 roku trzech amerykańskich astronautów wybrało się w historyczną podróż na Księżyc. Ich imiona i nazwiska zostaną później zapisane złotymi literami w historii dokonań ludzkości. To Neil Armstrong, Edwin Buzz Aldrin i Michael Collins.
CDN…
