W ostatnich dniach doniesiono o istnieniu interesującego układu planetarnego Kepler-36. W tym układzie znajdują się dwie egzoplanety – krążące tak blisko siebie, że jeden z obiektów obserwowany z drugiego miałby czasem rozmiary większe od tarczy Księżyca widzianego z Ziemi!
Misja teleskopu kosmicznego Kepler obfituje w wyjątkowe odkrycia. Już w tej chwili znane i potwierdzone są obiekty typu “super-Ziemia“, czyli większych od naszej planety, ale wciąż skalistych. Wykryto także już planety mniejsze od Ziemi. Możliwe jest także, że już zaobserwowano pierwsze egzoksiężyce. Wiele innych o rozmiarach zbliżonych do naszej planety, krążących w odpowiedniej odległości od swych gwiazd macierzystych dla utrzymania wody w stanie ciekłym, czeka na potwierdzenie.
Czasem wykrywane są bardzo interesujące układy planetarne, odmienne do naszego. Takim przykładem jest układ Kepler-36, w którym wykryto dwie planety pozasłoneczne. Te dwa obiekty planetarne mają bardzo zbliżone orbity do siebie – tak bardzo, że jeden z obiektów obserwowany z drugiego miałby czasem rozmiary większe od tarczy Księżyca widzianego z Ziemi!
Egzoplanety otrzymały oznaczenia Kepler-36 b i Kepler-36 c. Pierwszy obiekt jest typu “super-Ziemia” – ma masę około 4,4 razy większą od Ziemi i promień około 1,49 promienia naszej planety. Kepler-36 c jest nieco większym obiektem – ma masę około 8,1 masy Ziemi i promień 3,8 promienia naszej planety. Obie egzoplanety krążą bardzo blisko swej gwiazdy macierzystej. Średnie odległości tych planet pozasłonecznych od gwiazdy macierzystej wynoszą odpowiednio 0,1153 i 0,1283 jednostki astronomicznej. W momencie największego zbliżenia pomiędzy Kepler-36 b a Kepler-36 c odległość wynosi zaledwie 0,013 jednostki astronomicznej – zaledwie pięć razy więcej niż dystans pomiędzy Ziemią a Księżycem.
Obserwując z powierzchni Keplera-36 b egzoplanetę Kepler-36 c w momencie największego zbliżenia można by zobaczyć tarczę o wielkości około 2,5 większej od tarczy Księżyca widzianej z Ziemi.
Układ Kepler-36 jest przykładem dynamicznych procesów kształtujących wygląd układu planetarnego. W przeszłości obie egzoplanety w tym układzie krążyły dalej od siebie i swej gwiazdzy macierzystej. Następnie doszło do procesu migracyjnego, w bezpośrednie pobliże gwiazdy macierzystej – podobnie jak obserwujemy w przypadku “gorących Jowiszów”. Tym razem, w trakcie migracji dwa obiekty planetarne zbliżyły się także do siebie na bardzo małą odległość.
W tej chwili (stan na 22 czerwca 2012) potwierdzono już istnienie 74 egzoplanet wykrytych za pomocą kosmicznego obserwatorium Kepler. Jest to mniej więcej 10% wszystkich znanych ludzkości planet pozasłonecznych.
(PFA, Exoplanetspot)
