Zupełnie nieoczekiwanie trzeciego lipca Słońce wyemitowało rozbłysk klasy M1.3. To pierwszy rozbłysk tej klasy od trzech miesięcy.
Ten rok to okres postępującego spadku aktywności słonecznej. Obserwuje się coraz więcej dni z czystą tarczą słoneczną, których do początku lipca było już ponad 40 – więcej niż w całym 2016 roku. Jednocześnie obserwuje się coraz mniej silniejszych rozbłysków słonecznych. Do początku lipca wszystkie tegoroczne rozbłyski klasy M pochodziły od jednego obszaru o numerze 2644, który w dniach 1 – 3 kwietnia wyemitował łącznie siedem rozbłysków.Początek lipca na Słońcu wyglądał tak samo jak poprzednie miesiące – od czasu do czasu na tarczy nie obserwowano plam, a z reguły można było zobaczyć jeden lub dwa małe obszary aktywne. Wówczas, 3 lipca w godzinach podwieczornych nastąpił rozbłysk, który przekroczył granicę klasy M. W momencie maksimum, które nastąpiło o 18:15 CEST, rozbłysk osiągnął moc M1.3. Jest to pierwszy rozbłysk tej klasy od trzech miesięcy.
Źródło emisji rozbłysku znajdowało się tuż za zachodnią krawędzią tarczy słonecznej. Jest mało prawdopodobne, by po tym rozbłysku nastąpiły kolejne tej klasy z tego obszaru. Oczywiście, wciąż jest możliwe, że na Słońcu powstanie grupa plam o bardziej skomplikowanej konfiguracji magnetycznej, zdolna do emisji silniejszych rozbłysków.
ktywność słoneczna jest komentowana na Polskim Forum Astronautycznym. Polecamy także listę dni bez plam słonecznych oraz najsilniejszych w całym 24. cyklu aktywności słonecznej.
(SH, PFA, SW)
