Dziesiątego maja 1869 roku złotym gwoździem połączono dwie linie kolejowe w Promontory Point, tym samym zakończona została budowa pierwszej, transkontynentalnej linii kolejowej [łączącej wschód z zachodem Stanów Zjednoczonych]. Czternastego stycznia 2004 roku zainicjowano nową wizję naszego programu kosmicznego, która wyznaczyła Stanom Zjednoczonym długoterminowy plan lotów załogowych i eksploracji Układu Słonecznego, poczynając od powrotu na Księżyc. Jednak już pierwszego lutego 2010 roku wstrzymano realizację tych planów. Mimo, że zapadła decyzja o przesunięciu lotów księżycowych, to nadal musimy pamiętać o istotnym znaczeniu Księżyca dla życia na Ziemi.
Bez wątpienia, ta kolej zmieniła świat. Umożliwiła dokonanie nowych odkryć i podboju nowych terenów, a także wspomogła rozwój handlu. Kolej była fundamentem rewolucji przemysłowej, która w ogromnym stopniu wydłużyła długość ludzkiego życia oraz polepszyła jego jakość. Analogiczny efekt może wytworzyć nowa era podboju kosmosu, przy czym już bez negatywnego wpływu na środowisko. Aby rozpocząć okres nieprzerwanych badań przestrzeni kosmicznej, potrzebny jest udział zarówno prywatnych przedsiębiorców jak i całego sektora publicznego, które muszą podjąć wysiłek prowadzący w kierunku Księżyca.
Od czasu ogłoszenia Wizji Eksploracji Kosmosu w 2004 trwa debata o tym, jak ważne jest podjęcie kolejnego kroku w eksploracji kosmosu i powrót na Księżyc. Istnieje ku temu wiele powodów: ludzka potrzeba odkrywania nieznanego, zbudowanie bazy księżycowej w celu dalszej eksploracji innych światów, zaradzenie ziemskim problemom energetycznym, ochrona planety przed katastrofami, poprawianie warunków życia na Ziemi poprzez stworzenie komercyjnych przedsięwzięć księżycowych, przeprowadzanie badań naukowych, inspiracja młodzieży do podjęcia nauki oraz wykorzystanie zasobów kosmicznych do rozpowszechniania dobrobytu na Świecie.
Powrót powinien być umotywowany wszystkimi powyższymi punktami. Poprzez zbudowanie w pierwszej kolejności podstawowej infrastruktury oraz systemu transportowego z Ziemi na Księżyc, oraz półautonomicznej, stałej osady na Srebrnym Globie, otworzymy drzwi prowadzące do wielu korzyści dostępnych dla każdego. Lecz zanim stała baza zostanie zbudowana, konieczne będzie zapewnienie zysku ekonomicznego oraz politycznego zaplecza projektu.
Eksploracja: Wielkie narody realizują wielkie przedsięwzięcia w celu utrzymania swojego przewodnictwa w Świecie. Historia Ameryki zbudowana jest na chęci poszukiwania nowych granic oraz nowych odkryć. Wizja eksploracji, zaproponowana przez NASA uznaje to stwierdzenie, iż “Ludzkość dąży do niebios, tak samo jak niegdyś dążyła do nieznanych miejsc oraz podejmowała wielkie, zamorskie podróże. Decydujemy się badać kosmos, ponieważ poprawia to nasze życie oraz podnosi ducha narodu.”
Budowa infrastruktury księżycowej będzie stanowiła dla nas wyzwanie, które pozwoli nam poprawić bezpieczeństwo transportu kosmicznego oraz umożliwi testy systemów i koncepcji eksploracyjnych, bez konieczności opuszczenia relatywnie bezpiecznej, bliskiej przestrzeni kosmicznej. Test sprzętu w odległości trzech dni lotu od Ziemi jest logicznym krokiem, nim zadecydujemy się ogromny skok jakim jest półroczny lot w kierunku Marsa. Utworzenie stale zamieszkanej bazy księżycowej pozwoli nam dokładne poznać, jak wykorzystać lokalne zasoby bez konieczności dostarczania wszystkich materiałów z Ziemi, co powinno być rozwiązaniem bardziej opłacalnym.
Energia: Obecnie około 1,6 miliarda ludzi na Ziemi nie ma dostępu do elektryczności. Bank Światowy szacuje iż 1,1 miliarda ludzi żyje w ogromnej biedzie, która jest odpowiedzialna za przedwczesną śmierć 8 milionów osób rocznie. W krajach rozwiniętych, wyższą jakość życia osiąga się jedynie poprzez wysoki poziom wykorzystania energii elektrycznej. Zwiększenie dostaw energii jest potrzebne do rozwoju gospodarczego i społecznego, poprawy jakości życia, wzrostu i zapewnienia wystarczającej ilości żywności dla obywateli krajów rozwijających się.
Jeśli wkrótce nie zostaną podjęte odpowiednie środki, świat stanie w obliczu potężnego kryzysu. ONZ szacuje, iż w 2050 roku na planecie będzie żyło 9,1 miliarda ludzi, przy czym w pięćdziesięciu najbiedniejszych krajach cały czas populacja będzie rosnąć. Decyzje dotyczące przyszłych zasobów energetycznych będą miały zatem ogromny wpływ na ludzkość oraz środowisko.
Zasoby Księżyca mogą wesprzeć systemy energetyczne oparte o odnawialne źródła energii dostępne na Ziemi aby pokryć zapotrzebowanie na energię w przyszłości. Ogromna ilość energii ze Słońca dociera do Księżyca, nie natrafiając na przeszkody takie jak pogoda, zanieczyszczenie powietrza czy pył wulkaniczny. Kolektory energii słonecznej mogłyby przesyłać czystą energię na Ziemię lub do satelitów, które przekazałyby ją na Ziemię. Także na powierzchni znajdują się inne potencjalne źródła energii, wliczając w to platynę, używaną w ogniwach paliwowych, czy izotop Hel-3, który mógłby znaleźć zastosowanie w reaktorach fuzyjnych, które być może zostaną wybudowane w przyszłości.
Dostarczanie energii z Księżyca pozwoli nam pokryć część ziemskiego zapotrzebowania na energię elektryczną bez niszczenia środowiska.
Ochrona planety przed katastrofami: Mieszkańcy Ziemi są wystawieni na realne ryzyko uderzeń asteroidów lub wybuchów super-wulkanów. W przypadku gdy w planetę uderzyłaby kometa wielkości Shoemaker-Levy 9, która uderzyła w Jowisza w latach 90-tych, mogłoby to unicestwić naszą cywilizację. Pomniejsze asteroidy mogą również spowodować poważne szkody oraz utratę życia wielu ludzi. Księżyc jest wymarzonym miejscem do zamontowania systemów wczesnego wykrywania takich obiektów.
Erupcja super-wulkanu jest tak potężnym wydarzeniem geologicznym, posiadającym tak dużą siłę eksplozji, że jest w stanie wpływać na klimat Ziemi przez lata. Naukowcy szacują, iż ostatnia taka erupcja zdarzyła się około 74 tysiące lat temu i była 10 tysięcy silniejsza od wybuchu wulkanu St. Helens. Ogromne ilości skał i pyłu zostało wyrzuconych w powietrze i rozproszonych w atmosferze powodując trwającą sześć lat zimę wulkaniczną oraz niemal natychmiastowy okres tysiącletniej epoki lodowcowej. Efektem było znaczne wyniszczenie roślinności, głód i niemalże wyginięcie rasy ludzkiej. Szacuje się, iż taka erupcja pojawia się mniej więcej raz na około sto tysięcy lat.
Systemy te oraz technologie, które zostaną opracowane na potrzeby funkcjonowania ludzi na Księżycu, mogą także znaleźć zastosowanie w przypadku budowy habitatów oraz systemów, umożliwiających przetrwanie mieszkańców Ziemi w przypadku takiej katastrofalnej erupcji. Pozwolą nam również poszerzyć nasze możliwości życia w ekstremalnie trudnych warunkach i mogą zostać użyte do przezwyciężenia problemów związanych z ograniczonymi zasobami oraz ochroną środowiska.
Komercyjne usługi księżycowe: Pierwsi pionierzy, gdy ruszali ku Zachodowi i budowali naród amerykański, nie zabierali ze sobą wszystkich potrzebnych narzędzi. Zamiast tego korzystali z tych materiałów jakie mieli pod ręką. My także będziemy musieli skorzystać z zasobów, które znajdziemy podczas naszej podróży, poczynając od Księżyca.
Istnieje ogromna ilość możliwości komercyjnych przedsięwzięć bazujących na Księżycu, które zmniejszyłyby koszta budowy bazy księżycowej. Żeby wymienić kilka: serwisowanie satelitów księżycowych, lunarne stacje paliwowe, kopalnie, a także turystyka księżycowa. Takie działania komercyjne pozwolą nam przywieźć na Ziemię prawdziwe skarby kosmosu, które w znacznym stopniu stanowić będą zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych.
Badania naukowe: Księżyc oferuje niesamowitą możliwość poszerzenia ludzkiej wiedzy. Ponieważ powierzchnia Księżyca od lat jest praktycznie niezmieniona, jej badania geologiczne mogą umożliwić lepsze poznanie historii Ziemi. Środowisko próżni księżycowej również nie może zostać zasymulowane na Ziemi czy niskiej orbicie okołoziemskiej, a warunki te mogą pozwolić na wytworzenie nowych materiałów, stopów, leków i innych innowacyjnych metod potrzebnych do radzenia sobie ze skromnymi ziemskimi zasobami. Radioteleskopy umieszczone po ciemnej stronie Księżyca byłyby osłonięte od wszelkich sygnałów radiowych z Ziemi (zanieczyszczenie szumem), co pozwoli na ogromne zwiększenie ich czułości. Po dziennej stronie Księżyca teleskopy skierowane na planetę mogłoby identyfikować i analizować zmiany pogody i klimatu.
Jeśli powrócimy na Księżyc tylko dla badań i eksploracji, będziemy ograniczeni przez ilość możliwych do wydania pieniędzy. Lecz, gdy uda nam się zbudować trwałą i utrzymującą się ekonomicznie bazę księżycową, naszym jedynym ograniczeniem będzie wyobraźnia.
Edukacja: Nasze dzieci są naszą najlepszą inwestycją w przyszłość, a nasz program kosmiczny jest niesamowitym motywatorem. Teraz, gdy widzimy ciągły spadek studiujących nauki ścisłe oraz matematykę, nasz program kosmiczny może zmienić ową tendencję. Osobiście sam mogę poświadczyć, iż program kosmiczny potrafi zainspirować studentów do nauk ścisłych. Sam zapisałem się na kursy nauk ścisłych i podjąłem studia inżynierskie w dniu po pierwszym lądowaniu wahadłowca. Budowa stałej bazy księżycowej zainspiruje miliony młodych ludzi ku nauce i pozwoli utrzymać Stanom Zjednoczonym pozycję lidera technologicznego.
Zasoby i inne korzyści: Żyjemy na planecie z ograniczonymi zasobami, zaś populacja nadal rośnie. W pewnym momencie, aby przetrwać, będziemy zmuszeni skorzystać z zasobów dostępnych jedynie w kosmosie. Już w tej chwili jesteśmy ograniczeni zasobami, a decyzje dziś podejmowane, będą miały istotny wpływ na przyszłość ludzkości.
Korzystając z energii i zasobów, pochodzących z kosmosu, będzie można kontynuować wzrost gospodarczy na całej planecie bez niszczenia środowiska. Nasza minimalna inwestycja w sektor kosmiczny (mniej niż 1% budżetu USA) przynosi ogromne zyski w każdym obszarze społecznym, począwszy od rozwoju i wdrażania nowych technologii na specjalistycznych miejscach pracy kończąc. Gdy osiągniemy poziom stałych i utrzymujących się działań kosmicznych, przekształcimy Świat w miejsce, gdzie zamiast walczyć o ograniczone zasoby będziemy zjednoczeni przez wspólny udział w wielkiej przygodzie jaką jest eksploracja. Pierwszym krokiem ku temu jest właśnie stała baza księżycowa.
Jak to zrobić? Dobrą analogią jest na amerykański system kolejowy. Największą przeszkodą na drodze pierwszych deweloperów kolei było ryzyko finansowe. Wykup ziemi pod trasę, produkcja narzędzi oraz opłacenie wielkich rzeszy pracowników były bardzo drogie. Na szczęście do pomocy wkroczył rząd federalny oferując granty i inne upusty. W chwili zagwarantowania początkowej inwestycji, przedsiębiorcy rozpoczęli budowę szlaków, które łączyły brzegi kanionów i przekopywały się pod ogromnymi górami.
Dziś stawiamy czoła podobnym przeszkodom w rozwoju działalności kosmicznej. Potencjalni deweloperzy muszą ponosić ogromne koszty oraz ryzyko, zaś ich inwestycja zwraca się dopiero po całych latach pracy. Aby rozwinąć ogromne możliwości przemysłu opartego na Księżycu, naród amerykański musi zbudować podstawową infrastrukturę księżycową – bazę oraz transport. Gdy ten cel zostanie już osiągnięty, powstaną przynoszące zyski przedsiębiorstwa. Analogicznie jak w przypadku kolei, tam wodnych, czy innych wielkich projektów federalnych – również program księżycowy zwróci się i poprawi jakość naszego życia
Jesteśmy u progu wielkiej szansy dla całej ludzkości. Posiadamy technologię, umożliwiającą realizację tego projektu – musimy tylko posiadać wolę jej realizacji. Konieczne jest obranie kursu ku wykorzystaniu przestrzeni kosmicznej, by zwiększyć kolejno: dostępne zasoby surowców, globalny dobrobyt, jakość życia, rozwój technologii oraz także chronić środowisko. Tak jak dziś patrzymy na oczywiste rzeczy takie jak kolej, tak przyszłe pokolenia mogą postrzegać naszą pracę i dziękować nam za oddanie z jakim poświęciliśmy się naszej stałej obecności w kosmosie.
Ron Garan
Redakcja kosmonauty.net serdecznie dziękuje autorowi za zgodę na opublikowanie eseju.
