Studencki eksperyment CURiE on BEXUS.
Autorem artykułu jest Pan Mikołaj Salamon – serdecznie dziękujemy!
Eksperyment CURiE ze Studenckiego Koła Astronautycznego (SKA) Politechniki Warszawskiej (PW) miał na celu zbadać dwie rzeczy.
Pierwszą jest zbadanie wpływu promieniowania UVC i warunków kosmicznych na utwardzanie materiałów kompozytowych. Próbki przygotowaliśmy używając włókna szklanego i węglowego z żywicą światłoutwardzalną, oraz drukując je przy użyciu specjalnego filamentu z włóknem węglowym. Próbki zostały podzielone na cztery grupy zależne od warunków: trzy w środku z temperaturą pokojową, pierwsza schowana przed światłem, druga za szybą stale wystawiona na promieniowanie, trzecia za roletą, która uchyliła się w najwyższym punkcie lotu balonu – 27.5km. Ostatnia grupa była na zewnątrz, wystawiona na temperatury w okolicach –60 C. Próbki po locie odzyskamy i przeprowadzimy badania ich wytrzymałości, porównując z próbkami kontrolnymi utwardzonymi na ziemi.
Zespół CURiE chciał zbadać, jak bardzo warunki kosmiczne wpływają na proces utwardzania kompozytów, rzecz potencjalnie przydatną w przy np. naprawach sprzętu w kosmosie.
Drugą rzeczą jest zbadanie wpływu promieniowania kosmicznego na degradację paneli słonecznych. Chcemy porównać efektywność działania przed i po locie, przy okazji mierząc napięcia powstające na panelach przy uderzaniu przez wysokoenergetyczne cząsteczki. Degradacja paneli jest kluczowa przy planowaniu misji kosmicznych, większość satelitów jest w ten sposób zasilana, chcemy uniknąć sytuacji, gdy z czasem przestają one działać.
Kosmodrom w Kirunie był idealnym miejscem do przeprowadzenia tych badań. Słońce nisko nad horyzontem mogło równomiernie oświetlać próbki przez szyby umieszczone z boku gondoli. Panele słoneczne umieszczone na górze pozwoliły na lepsze łapanie wysokoenergetycznych cząstek – z racji pole magnetyczne ziemi docierają do nas z góry.
(CURiE)
