Peggy Whitson opuszcza NASA

Najbardziej doświadczona astronautka NASA opuszcza szeregi tej agencji.

Łącznie brała udział w trzech lotach kosmicznych, a na orbicie spędziła 665 dni. Obecnie znajduje się na ósmym miejscu pod względem długości przebywania w kosmosie. Rekordzistą jest Rosjanin Giennadij Padałka, z 878 naliczonymi dniami.

Whitson brała udział w trzech misjach na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, w 2002, 2007-2008 oraz 2016-2017 roku. Podczas drugiego i trzeciego lotu dowodziła załogą na ISS. Była pierwszą kobietą, która objęła dowództwo stacji. Wykonała również 10 spacerów kosmicznych. Jako pierwszy cywil, oraz pierwsza kobieta dowodziła również korpusem astronautów w latach 2009-2012.

Redukcja przydziału rosyjskich kosmonautów do ISS w 2017 roku, pozwoliła na przedłużenie ostatniej misji Peggy Whitson o trzy miesiące. Była to bardzo pozytywna wiadomość dla studiów długoterminowego wpływu mikrograwitacji na organizm człowieka. Zazwyczaj na ISS loty załogi trwają około 5-6 miesięcy. Dopiero w 2015 i 2016 roku zrealizowano prawie roczną misję orbitalną Amerykanina (Scott Kelly) i Rosjanina (Michaił Kornienko).

Wywiad z Peggy Whitson / Credits – NASA

Peggy Whitson opuściła szeregi NASA w dniu 15 czerwca 2018. Jak na razie nie wiadomo, jakie będą kolejne zajęcia Peggy Whitson, jednak można przypuszczać, że wciąż będzie blisko związana z amerykańskim sektorem kosmicznym. Jest także możliwe, że Peggy Whitson otrzyma stanowisko na jednej z amerykańskich uczelni.

Spojrzenie w przyszłość

Zanim odbędą się dłuższe, planowane na przyszłą dekadę, misje załogowe poza bezpośrednie otoczenie Ziemi, należałoby zebrać dużo informacji medycznych w ramach kolejnych długoterminowych misji załogowych na ISS. Te powinny się odbyć zanim zakończy się program Stacji.

Do końca funkcjonowania ISS roku łącznie NASA byłaby w stanie przeprowadzić jeszcze kilka rocznych wypraw załogowych na ISS. Przy okazji długich lotów, jak u Peggy Whitson, zebrane zostały dodatkowe dane medyczne, które przydadzą się dla planowania przyszłych lotów.

Wiele z kwestii medycznych wciąż jest bardzo słabo poznanych i stanowią one duże ryzyko dla długoterminowych misji załogowych. Tematami o ważnym znaczeniu są m.in. wpływ promieniowania na organizm człowieka, wpływ mikrograwitacji na wzrok, sytuacje wymagające interwencji medycznej oraz utrata tkanki kostnej. W kilku kwestiach, dotyczących m.in. zranień wskutek zmian obciążeń (także podczas spacerów kosmicznych) czy wiedzy o układzie odpornościowym doszło w ostatnich latach poczyniono znaczne postępy  – wciąż jednak są wymagane dalsze prace. Kwestie z zakresu medycyny kosmicznej są coraz lepiej poznawane , także dzięki pracom na ISS. Przykładem jest detekcja i zwalczanie choroby dekompresyjnej – dziś stosuje się odpowiednią procedurę ćwiczeń i oddychania przed spacerami kosmicznymi. NASA przewiduje, że w ciągu kilku najbliższych lat dalsze prace jeszcze bardziej obniżą ryzyko wystąpienia tej choroby.

Oczywiście, na ISS nie będzie można zbadać wszystkich efektów biomedycznych, na jakie będą narażeni przyszli astronauci. Przykładowo, kwestia wpływu księżycowego czy marsjańskiego pyłu na zdrowie człowieka wymaga innej ścieżki badań niż na Stacji.

ISS jest świetnym laboratorium dla wielu technologii oraz badań nad ludzkim organizmem w warunkach mikrograwitacji. Wykonanie kilku rocznych misji na Stacji powinno przynieść wystarczającą ilość wiedzy do rozpoczęcia eksploracyjnych lotów załogowych – niezależnie, czy ich celem będzie Księżyc czy Mars.

(NASA)