Bliskie obserwacje korony słonecznej przez sondę Parker Solar Probe.
Sonda Parker Solar Probe przekazuje niesamowite obrazy z docelowej orbity wokół Słońca.Zadaniem sondy Parker Solar Probe (PSP) jest prowadzenie pomiarów korony słonecznej z rekordowo bliskiej odległości rzędu 6,1-6,2 milionów kilometrów od fotosfery Słońca. Przed ogromnymi temperaturami sondę będzie chroniła ważąca specjalna osłona termiczna skonstruowana przez inżynierów z Applied Physics Laboratory. Start sondy PSP nastąpił 12 sierpnia 2018 roku za pomocą rakiety Delta IV Heavy.
Przez kolejne sześć lat sonda PSP krążyła po wewnętrznym Układzie Słonecznym, stopniowo zawężając swoją orbitę. Modyfikacje orbit były możliwe dzięki przelotom obok planety Wenus. W efekcie tych przelotów doszło do stopniowego zmniejszania peryhelium orbity PSP oraz okresu obiegu sondy wokół Słońca.
Pierwsze peryhelium zostało osiągnięte przez Parker Solar Probe 6 listopada 2018. Wówczas sonda znalazła się w odległości około 25,4 miliona kilometrów od środka naszej Dziennej Gwiazdy i około 35 promieni Słońca od powierzchni (fotosfery) naszej Gwiazdy. Podczas tego pierwszego peryhelium Parker Solar Probe osiągnęła prędkość ponad 95,33 km/s. Był to wówczas to nowy rekord prędkości poruszania się statku kosmicznego. Poprzedni rekord prędkości heliocentrycznej, liczonej względem Słońca, wyniósł 68,6 km/s. Ten rekord został ustanowiony 16 kwietnia 1976 roku przez sondę Helios 2.
Kolejne przeloty obok Wenus (w 2019, w 2020, dwa razy w 2021, w 2023 i wreszcie w 2024 roku) stopniowo obniżały orbitę PSP aż do obecnej, docelowej orbity.
W dniu 24 grudnia 2024 sonda PSP zbliżyła się na odległość zaledwie 6,1 mln kilometrów od fotosfery Słońca. Podczas tego peryhelium sonda osiągnęła prędkość aż 192 km/s, co jest nowym rekordem ruchu pojazdu zbudowanego przez człowieka. W 2025 roku podobne peryhelia zostały osiągnięte 22 marca i 19 czerwca – dwa kolejne zostaną osiągnięte 15 września i 12 grudnia.
Podczas przelotu przez peryhelium swej orbity sonda PSP wykonuje wyjątkowo szczegółowe obserwacje słonecznej atmosfery. Sonda porusza się wówczas przez koronę słoneczną, czyli jedną z warstw atmosfery naszej Dziennej Gwiazdy. To tam można zauważyć pierwsze momenty propagacji zjawisk takich jak koronalny wyrzut masy (CME).
Dzięki zainstalowanemu instrumentowi Wide-field Imager for Solar Probe (WISPR) możliwe jest zaobserwowanie dynamicznych szczegółów zachodzących w koronie słonecznej. W szczególności mowa tutaj o propagacji CME, które później pędzą przez Układ Słoneczny. W przypadku zetknięcia pędzącego CME z ziemską magnetosferą możliwe jest wywołanie wielu efektów, w tym zórz polarnych.
Polecamy szczegółowy opis misji Parker Solar Probe.
Misja Parker Solar Probe jest komentowana w wątku na Polskim Forum Astronautycznym.
(NASA)