Rozpoczęła się 19. analogowa misja kosmiczna w Pilskiej placówce badawczej LunAres. Uczestnicy podjęli się 2-tygodniowej izolacji w ramach kampanii naukowej realizującej badania kilku instytucji badawczych. Podczas symulacji dane zbierane są przez naukowców z Politechniki Śląskiej, Akademii Hutniczo-Górniczej w Krakowie, Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego, Uniwersytetu Śląskiego, AWFiS z Gdańska oraz Politechniki Wrocławskiej.
W misji GARIDA, trwającej od 23 marca do 9 kwietnia, bierze udział 5 analogowych astronautów. W misji uczestniczą studenci i naukowcy m.in. z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Politechniki Śląskiej w Gliwicach, Uniwersytetu Beira Interior w Portugalii oraz ICEYE – fińskiej firmy zajmującej się satelitami SAR.
Dowódcą załogi analogowej misji kosmicznej jest Antonio Macias Ojeda, koordynujący działania symulacji analogowych misji kosmicznych EVA, a także odpowiedzialny za techniczne utrzymanie habitatu, koordynowanie załogi oraz implementację automatyzacji w module biolab. Zajmuje się on również konserwacją i rozwinięciem oprogramowania monitorującego funkcjonowanie habitatu, który jest oczujnikowany celem zebrania danych na temat zużycia zasobów oraz warunków, w jakich żyją załoganci oraz w jakich przeprowadzane są badania.
Głównym eksperymentem jest prowadzony pod przewodnictwem studentki krakowskiej akademii Górniczo-Hutniczej i liderki zespołu eksperymentów rakietowych i balonowych koła naukowego AGH Space Systems, Barbary Szaflarskiej projekt, sprawdzający możliwość wykorzystania krewetek Neocaridina davidi jako producentów azotu w przyszłościowymi akwaponicznym systemie produkcji żywności. Badania pozwolą na ewaluację tego typu systemów pod kątem przyszłych osad na Księżycu i Marsie, gdzie nie jest możliwe tradycyjne rolnictwo.
Projekt jest kontynuacją badań w ramach których testowane są możliwości efektywnego transportu pozaziemskiego krewetek.
Jak mówi Barbara, zastępca dowódcy załogi, projekt związany z krewetkami, SHREAMP (Space Habitat Research – Effectiveness of Anesthetic Monitoring Payload) ma umożliwić poznanie możliwości redukcji stresu krewetek podczas rakietowego wyniesienia na orbitę pozaziemską przy użyciu anestetyków, dzięki czemu stres organizmów, mogący negatywnie wpłynąć na cały system, ma zostać ograniczony.
Za automatykę systemu hydro- i akwaponicznego odpowiedzialny jest Filipe Senra, koordynujący również software w przyszłym pozaziemskim systemie rolnictwa przyszłości wraz z Antonio. Poza aspektem kulinarnym w kontekście przygotowywania załogi na wyprawy pozaziemskie, współpracuje również z mediami dokumentując postępy prac analogowych astronautów.
Na badania izolacyjne zdecydowali się również studenci Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Dzięki finansowaniu ze strony uczelni oficerem medycznym misji została studentka Politechniki Śląskiej, Edyta Gawrysiak. Poza eksperymentalną częścią testów medycznych obejmujących m.in. codzienny trening neurofeedback załogi, jest ona odpowiedzialna za projekt eksperymentu związany z zastosowaniem kultur bakterii i drożdży obecnych w kombuchy w misjach kosmicznych. Obecne badania ESA (European Space Agency) donoszą o niebywałej odporności popularnego „grzyba herbacianego” na ekstremalne warunki w przestrzeni pozaziemskiej. Mikroorganizmy tworzone przez strukturę na bazie celulozy tworzą film uodparniający kombuchę na wysokie temperatury oraz promieniowanie, szczególnie w połączeniu z pyłem księżycowym. Cechy te czynią wspomnianą kolonię mikroorganizmów obiecującym nanomateriałem przyszłości dla nowych technologii przemysłu kosmicznego. Hodowla symbiotycznej kultury bakterii i drożdży w warunkach misji kosmicznej i izolacji w habitacie jest początkiem do dalszych badań jej wykorzystania w przyszłych osadach pozaziemskich.
Wsparcie finansowe uczelni uzyskał również Kajetan Gudowski, który dzięki uczestnictwu w misji ma szansę przyczynić się do projektowania i druku 3D mechanicznych części sensorów i komponentów analogowych skafandrów kosmicznych oraz do praktycznego testowania ich podczas symulacji spacerów kosmicznych. Wraz z Barbarą, uczestniczy on w projekcie modernizacji analogowego skafandra kosmicznego BORP, który ma na celu innowacje połączeń mechanicznych i akcesoriów takiego kostiumu, umożliwiając astronautom pobieranie próbek i operacje mechaniczne w obrębie stacji kosmicznej.
Autorem skafandra jest Paul Bakken, członek zespołu misji Sensoria M5, która odbyła się w sierpniu 2021 roku. Od tamtej pory skafander jest na wyposażeniu LunAres i rozwijany jest we współpracy z kolejnymi załogami jak i samym autorem.
Placówka badawcza LunAres, powstała w 2017 roku, wykorzystywana jest przede wszystkim do przeprowadzania badań na osobach przebywających w izolacji w ramach symulowanego scenariusza misji kosmicznej. Od czasu powstania w badaniach miało okazję uczestniczyć ponad sto osób z 23 krajów (studentów, naukowców oraz ekspertów badań analogowych) reprezentujących m.in. Europejską Agencję Kosmiczną, Austrian Space Forum lub International Space University przeprowadzających eksperymenty z zakresu procedur misji, technologii podtrzymywania życia, samowystarczalności oraz medycyny kosmicznej.
Misja ta otwiera sezon placówki LunAres na dalsze analogowe misje w 2022 roku, celem dalszego badania praktycznego załogowego eksplorowania przestrzeni pozaziemskiej. Przewidywane są długoterminowe badania stanu zdrowia uczestników, obejmujące m.in. testy psychologiczne, audiologiczne i stomatologiczne we współpracy z licznymi uczelniami polskimi m.in. Gdańskim AWF, Pomorskim Uniwersytetem Medycznym i Uniwersytetem Śląskim w Katowicach.
Autorzy: Edyta Gawrysiak oraz Filipe Senra
Jeden komentarz
Po raz kolejny muszę zwrócić uwagę, że nie ma czegoś takiego jak misja analogowa. Proszę otworzyć słownik języka polskiego i sprawdzić definicję słowa analogowy. Bardziej ‘po polskiemu’ było by lepiej napisać ‘misja kosmiczna w symulatorze na Ziemi’.