2020 XL5 jest drugą znaną planetoidą trojańską Ziemi.
Pierwszą planetoidą trojańską Ziemi jest 2010 TK7, wykryta w 2010 roku. Przez kolejne lata astronomowie poszukiwali kolejnych planetoid tego typu, bez większych efektów. Aż do końca 2020 roku, gdy odkryto obiekt o oznaczeniu 2020 XL5. Odkrycie nastąpiło dzięki programowi Pan-STARRS 1, którego celem jest przegląd nieba, m.in. w poszukiwaniu poruszających się obiektów, takich jak planetoidy i komety.Planetoida 2020 XL5 porusza się w pobliżu punktu libracyjnego L4 układu Ziemia-Słońce. Co ciekawe, czasem 2020 XL5 przecina orbitę Wenus, a czasem zbliża się do orbity Marsa. Z tego też powodu naukowcy uważają, że aktualna orbita 2020 XL5 nie jest stabilna i w dłuższej perspektywie czasu obiekt oddali się od Ziemi. Orbita 2020 XL5 jest dość nachylona względem ekliptyki – jest to prawie 14 stopni.
Po prawie roku obserwacji 2020 XL5 wiadomo już, że ta planetoida ma około 400 metrów średnicy. Co więcej, wiadomo także, że 2020 XL5 dotarła do okolic punktu L4 układu Ziemia – Słońce około piętnastego wieku. Orbita 2020 XL5 nie jest stabilna – ten trojańczyk “pożegna się z nami” za około 10 tysięcy lat.
2010 TK7 – pierwszy odkryty trojańczyk Ziemi
Planetoida 2010 TK7 została wykryta jeszcze w 2010 roku. Obiekt ma średnicę około 300 metrów i najczęściej znajduje się około 80 milionów kilometrów przed naszą planetą w ruchu orbitalnym w punkcie L4 układu Ziemia – Słońce. Potwierdzenie trojańskiej charakterystyki orbity 2010 TK7 trwało kilka miesięcy (aż do kwietnia 2011) i wymagało dodatkowych obserwacji wykonanych za pomocą kanadyjsko-francuskiego teleskopu na Manua Kea (Hawaje).
(arxiv)
