Gdy oczy wszystkich zainteresowanych zwrócone są na głównych graczy wyścigu kosmicznego, cicha rewolucja odbywa się w krajach, które na pierwszy rzut oka nie są kojarzone z eksploracją kosmosu. Pochylmy się na moment nad krajem geograficznie dosyć odległym od Polski, ale historycznie mającym wiele podobnych doświadczeń.
25 marca 2021 w Naro Space Center w mieście Goheung odbył się trzeci test silników nowej, południowo koreańskiej rakiety nośnej o nazwie Nuri znanej również jako KSLV-2. Pierwszy start systemu zaplanowany jest na październik. Według Koreańczyków Nuri będzie w stanie wynieść na niską orbitę (LEO) do 1500 kg ładunku. Ich ambicje sięgają jednak zdecydowanie dalej.Od jednego z najbiedniejszy krajów na świecie do ścisłej czołówki
Po podziale Korei wzdłuż 38 równoleżnika, południe znalazło się w opłakanej sytuacji. Zniszczone wojną, pozbawione własnej produkcji (zdecydowana większość ciężkiego przemysłu znajdowała się na północy), kraj był jednym z najbiedniejszy rejonów na Ziemi. W 1961 roku w drodze zamachu stanu władze w Korei przejął Park Chunge-Hee. Reformy wprowadzone przez nowego prezydenta, nastawione głównie na wspieranie eksportu i rozwijanie starannie wybranych perspektywistycznych branż, w szczególności opartych o wysokie technologie zaowocowało powstaniem dużych narodowych korporacji tzw. czebolów i ostatecznie doprowadziły do ogromnego skoku cywilizacyjnego i gospodarczego Korei. Przemyślana polityka przemysłowa, nie ominęła oczywiście również sektora kosmicznego.
Historia koreańskiego programu kosmicznego
Korean Aerospace Research Institute (KARI) założony został w 1989 roku. Celem, jaki przyświeca instytucji jest przyczynianie się do solidnego rozwoju gospodarki narodowej głównie poprzez prace rozwojowe w sektorze lotniczym i kosmicznym
Główne zadania KARI to:
- Badania i rozwój technologii lotniczych, satelitów i systemów nośnych,
- Wsparcie rozwoju krajowej polityk lotniczej, kosmicznej, dostaw, dystrybucji i rozpowszechniania informacji dotyczących technologii astronautycznych,
- Współpraca z sektorem lotniczym i kosmicznym, a w szczególności z ośrodkami akademickimi, instytutami badawczymi. Wsparcie technologiczne i naukowe prywatnego sektora kosmicznego, szczególnie małych i średnich firm w komercjalizacji rozwiązań technologicznych.
- Współpraca badawczo-rozwojowa i działalność outsourcingu technicznego z sektorem rządowym, prywatnym, organami korporacyjnymi i innymi grupami, a także szkolenie profesjonalnych zasobów ludzkich.
KARI od swojego utworzenia ma na koncie kilka sukcesów. Pierwsza jednostopniowa rakieta własnej produkcji została z powodzeniem wystrzelona już w 1993 roku, zaledwie 4 lata po utworzeniu agencji. Oczywiście na uwagę zasługuje tu fakt istnienia stałego niebezpieczeństwa w postaci północnego sąsiada, który również rozwijał i rozwija tego rodzaju technologie. Posiadanie własnego systemu rakietowego było więc wymuszone stałym zagrożeniem ataku ze strony Korei Północnej.
W 1999 roku wystrzelony został pierwszy satelita rodzimej produkcji. KOMPSAT-1 znany również pod nazwą Arirang-1 był on pierwszym z serii wielofunkcyjnych satelitów przeznaczonych do rozpoznania, komunikacji, obserwacji meteorologicznych, środowiskowych, rolnych i oceanologicznych. Łącznie wystrzelono osiem satelitów tej z tej serii, ostatni z nich GEO-KOMPSAT 2B wyniesiony został w 2020 na orbitę geostacjonarną.
Równolegle do serii KOMPSAT agencja rozwija również satelity o stricte naukowym przeznaczeniu o kryptonimie STSat. Obiekty poza badaniami naukowymi mają również za zadanie testowanie technologii, które mogą być użyte w przyszłych misjach komercyjnych.
W 2008 roku, w porozumieniu z Roskosmos na pokładzie statku Soyuz na Międzynarodową Stację Kosmiczną z dziesięciodniową misją poleciała Yi So-yeon stając się przy tym pierwszą Koreanką w Kosmosie.
W 2009 roku powstał Naro Space Center – kosmodrom znajdujący się około 500 km na południe od Seulu. W tym samym roku odbył się start pierwszej koreańskiej dwustopniowej rakiety nośnej. Naro-1, której pierwszy stopień był zmodyfikowaną wersją rosyjskiej rakiety Angara URM. Próba zakończyła się niepowodzeniem i rakieta niestety nie osiągną wymaganej orbity. Drugi lot również okazał się porażką. Zaledwie po dwóch minutach od odpalenia silników centrum dowodzenia straciło kontakt z rakietą, która najprawdopodobniej wybuchła, a jej szczątki wpadły do oceanu. Dopiero następny start przyniósł oczekiwany efekt i udało się wynieść na orbitę rodzimego satelitę STSat-2c.
Po sukcesie rakiety Naro KARI rozpoczęło prace nad trzystopniową rakietą. Nuri po koreańsku „świat” ma być w całości zbudowany z użyciem rodzimej technologii. Ma to być również pierwsza koreańska rakieta przeznaczona do użytku komercyjnego. Do tej pory wykonano trzy testy, wszystkie zakończyły się sukcesem. Start pierwszej misji nowej rakiety planowany jest na październik bieżącego roku.
Koreańskie Ambicje i plany na przyszłość
8 lutego bieżącego roku, koreański Minister Nauki Jeong Byung-seon ogłosił budżet i cele na 2021 rok. Środki przeznaczone na rozwój zdolności kosmicznych przekroczyć mają 550 mln USD. W kwocie tej zawierają się dalsze prace nad rakietą Nuri. Ministerstwo planuję również wystrzelenie w połowie roku satelitę topograficznego nowej generacji.
W swojej wypowiedzi koreański minister zapowiedział zwiększanie budżetu w przyszłych latach, a to za sprawą planów stworzenie do 2034 własnego systemu nawigacji satelitarnej. Pierwsze testy mają zostać przeprowadzone w tym roku, a produkcja satelitów ma ruszyć już w 2024.
Własny system GPS to nie koniec koreańskich planów.
25 marca Prezydent Korei Południowej Moon Jae-in, po udanym teście silników rakiety Nuri zapowiedział lądowanie koreańskiego łazika na powierzchni Srebrnego Globu. Ma się to stać do 2030 roku. W pierwszej fazie projektu już w przyszłym roku na pokładzie rakiety Falcon 9 w kierunku Księżyca ma zostać wysłana sonda „The Korea Pathfinder Lunar Orbiter”. Celem misji ma być przede wszystkim przetestowanie technologii komunikacji i kontroli lotu. Sonda ma również zbadać geologie Księżyca pod względem występujących tam surowców takich jak woda, hel-3, uran czy aluminium. Orbiter zobrazuje także powierzchnie przed planowanym lądowaniem.
Kolejnym z planów zaprezentowanych przez Prezydenta Moon’a jest wysłanie misji w kierunku asteroidy Apophis, która ma pojawić się w pobliżu Ziemi w 2029.
(KARI, MB)
Ważne: artykuł chroniony prawem autorskim, co oznacza że wszelkie prawa, w tym Autorów i Wydawcy są zastrzeżone. Zabronione jest dalsze rozpowszechnianie tego artykułu w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody ze strony właściciela serwisu Kosmonauta.net – firmy Blue Dot Solutions. Napisz do nas wiadomość z prośbą o wykorzystanie. Niniejsze ograniczenia dotyczą także współpracujących z nami serwisów.
