Dzięki obserwatorium ALMA udało się wykryć glicynę w atmosferze Wenus.
We wrześniu duże zainteresowanie – nie tylko środowisk naukowych – przyniosło ogłoszenie wykrycia fosfin w atmosferze Wenus. Fosfiny (fosfowodór, PH3) w przypadku Wenus wykryto w chmurach, w wartościach rzędu 20 części na miliard. Na tym etapie naukowcy nie są w stanie jednoznacznie wskazać źródło fosfin, jednak jest prawdopodobne, że jest ono pochodzenia organicznego. Naukowcy uważają, że niebiologiczne źródła fosfin na Wenus są o cztery rzędy wielkości za małe, by być w stanie wyprodukować taką ilość tego związku chemicznego.Co ciekawe w październiku pojawiła się publikacja opierająca się o dane z obserwatorium Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), która neguje to odkrycie. (Tej sprawie poświęcimy jeden z naszych przyszłych artykułów na łamach Kosmonauta.net). Jak się w międzyczasie okazało – nie było to jedyne odkrycie związku chemicznego w atmosferze Wenus.
W połowie października została opublikowana praca naukowców z Indyjskiego Centrum Fizyki Kosmicznej oraz uniwersytetu w Midnapore. Naukowcy w tej publikacji, korzystający także z obserwatorium ALMA, raportują detekcję glicyny w atmosferze Wenus. Glicynę zidentyfikowano w obszarach równikowych oraz nieco odległych od równika. Ten aminokwas wykryto zarówno po stronie dziennej jak i nocnej Wenus.
Glicyna (C2H5NO2) to najprostszy z aminokwasów. Glicyna wydaje się być dość powszechna w kosmosie – wykrywano ją już m.in. w materii kometarnej czy w meteorytach.
W ostatnich latach Wenus zyskała większe zainteresowanie wśród naukowców. Aktualnie dwie koncepcje misji wenusjańskich konkurują o akceptację jako kolejna bezzałogowa wyprawa klasy Discovery.
(Arxiv)
