OSIRIS-REx: szczegółowy obraz Nightingale

0

NASA zaprezentowała szczegółową mozaikę lądowiska Nightingale.

Sonda Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, Security, Regolith Explorer (OSIRIS-REx) dotarła do planetoidy 101955 Bennu 3 grudnia 2018 roku. Przez kolejne miesiące sonda fotografowała tę planetoidę, dokonując różnych odkryć, w tym wody. Podstawowym celem misji OSIRIS-REx jest zebranie minimum 60 gramów materii z powierzchni planetoidy i sprowadzenie tej próbki na Ziemię.

W sierpniu 2019 NASA poinformowała o wyborze czterech kandydatów na lądowisko OSIRIS-REx. Spośród tych czterech kandydatów NASA miała wybrać dwa lądowiska – jedno z nich będzie “podstawowe”, zaś drugie za “rezerwowe”. O wyborze NASA poinformowała o wyborze tych dwóch miejsc 12 grudnia 2019 na konferencji AGU Fall Meeting. Wybrano miejsce o nazwie “Nightingale” jako podstawowe stanowisko do pobrania próbek. Jest to mały krater na powierzchni Bennu. Na zapasowe lądowisko wybrano “Osprey”. Te dwa miejsca to małe regiony, w których nie ma dużych głazów – jest zatem możliwe bezpieczne pobranie próbek.

Spojrzenie na planetoidę Bennu z odległości około 80 km / Credits - NASA's Goddard Space Flight Center/University of Arizona
Spojrzenie na planetoidę Bennu z odległości około 80 km / Credits – NASA’s Goddard Space Flight Center/University of Arizona

W marcu 2020 NASA przedstawiła mozaikę całej planetoidy Bennu. Zdjęcia wykonano z odległości od ok. 3 do ok. 5 km. Z uwagi na niewielką odległość pomiędzy sondą a Bennu, udało się uzyskać wysoką rozdzielczość zdjęć ok 5 cm na piksel. Następnie NASA zaprezentowała szczegółową mozaikę lądowiska Osprey.

W połowie czerwca 2020 NASA opublikowała szczegółową mozaikę lądowiska Nightingale. Sonda OSIRIS-REx wykonała te obrazy 3 marca 2020 z odległości zaledwie 250 metrów. Pełna mozaika (14371×14488 pikseli) ma rozdzielczość rzędu 4 mm na piksel. Największy głaz ma około 13 metrów średnicy. Tak duża rozdzielczość pozwala m.in. na analizę poszczególnych głazów wokół tego lądowiska. Co ciekawe, można zobaczyć pewne różnice w strukturze głazów: niektóre z nich mają zauważalne pęknięcia. Większe głazy wydają się być ciemniejsze i bez pęknięć. W środkowej części lądowiska Nightingale największe okruchy skalne mają długość nie większą niż kilkanaście centymetrów. W dalszej odległości od lądowiska można zobaczyć dużą ilość głazów różnej wielkości.

Obszar nieco na zachód od lądowiska Nightingale – widoczne są coraz większe głazy / Credits – NASA/Goddard/University of Arizona

Mozaika jest dostępna na stronie misji. Uwaga! Mozaika w pełnej rozdzielczości to ponad 150 MB!

Misja OSIRIS-REx jest komentowana w wątku na Polskim Forum Astronautycznym.

(At, PFA)

Comments are closed.