Ile próbek skał księżycowych w Orionie?

5

Na ostatnim spotkaniu zespołu LEAG zauważono, że wewnątrz kapsuły Orion nie ma miejsca na próbki skał księżycowych.

Dwudziestego szóstego marca administracja Białego Domu nakreśliła nowy cel dla NASA: powrót człowieka na Księżyc przed końcem 2024 roku. W maju 2019 NASA poinformowała o wyborze nazwy programu: Artemis.

Pod koniec maja NASA zaprezentowała bardzo wstępny plan programu Artemis do 2024 i 2028 roku. Z planu wynika, że misja Artemis-3 (wcześniej EM-3) będzie pierwszym załogowym lotem na powierzchnię Księżyca. Wcześniejsze planowane misje, Artemis-1 (EM-1) to bezzałogowy test kapsuły MPCV Orion, zaś Artemis-2 (EM-2) to pierwszy załogowy lot tej kapsuły. Loty kapsuł MPCV Orion mają odbywać się dzięki rakiecie SLS.

Pierwsze lądowanie człowieka na Księżycu powinno nastąpić podczas misji Artemis-3 (EM-3). Ta misja jest zaplanowana na 2024 rok. Na początku października 2019 “wyciekła” wstępna grafika przedstawiająca plan misji Artemis-3. Aktualnie wiadomo także, że pobyt astronautów na Księżycu powinien potrwać do około 6,5 dnia. W tej misji zostanie wykorzystany też prawdopodobnie łazik dla astronautów, pozwalający na poruszanie się po powierzchni Srebrnego Globu podobnie jak podczas ostatnich misji Apollo.

Pod koniec października doszło do spotkania grupy Lunar Exploration and Analysis Group (LEAG). Celem tego spotkania było m.in. omówienie przygotowań do poszczególnych misji programu Artemis, w tym Artemis-3.

W trakcie tego spotkania wyszło na jaw, że aktualnie wewnątrz lądownika może zmieścić się bardzo mało próbek skał księżycowych. Z dostępnych danych wynika, że budżet masowy przewidziany na próbki skał to 35 kg, z czego 9 kg to poszczególne pojemniki. Docelowo lądownik ma być w stanie wynieść około 100 kg próbek z powierzchni Księżyca.

Co więcej, pojawiają się niepotwierdzone informacje, że sytuacja jest znacznie bardziej skomplikowana w przypadku MPCV Orion. Z tych informacji wynika, że wewnątrz kapsuły Orion nie ma przestrzeni dla składowania próbek skał. Oznacza to, że w przypadku każdej misji trzeba będzie oddzielnie identyfikować miejsca do składowania próbek pobranych z powierzchni Księżyca. Oczywiście, sytuacja będzie musiała się zmienić zanim dojdzie do misji Artemis-3.

Warto tu dla porównania dodać, że w misji Apollo 11 na Ziemię trafiły 22 kilogramy skał księżycowych. Z kolei podczas misji Apollo 17 astronauci łącznie zebrali ponad 100 kg różnych próbek skał. Dłuższe misje na powierzchni Księżyca w ramach programu Artemis oznaczają z pewnością znacznie powyżej stu kilogramów próbek.

(SN, PFA)

5 komentarzy

  1. Zredukować załogę do 2 osób i można wozić skały! – dodatkowo jeden astronauta na Łysym to mniej skał na jednostkę czasu i więcej czasu na powierzchni, zasoby będzie zużywać jeden człowiek 🙂

  2. Plany powrotu NASA na Księżyc to jakiś ponury żart.Mam wrażenie że tam nikt nie wie jak to zrobić chociaż byli tam 50-siąt lat temu.Wydaje się że to Ilon Musk pokaże NASA jak to się robi.

    • Andrzej—Tak w NASA chyba nikt nie wie jak to zrobić. Widziałem na uranii piękne zdjęcia z integracji nowego Łazika z Lądownikiem Ramowym Sky crane i próbami opuszczania go na linach z 30-m. i tak patrzę na ten Sky crane i jak by tak zamiast tego kołowrotka elektrycznego od jego spodu wstawić Adapter Elektromagnetyczny z 4-ma Ryglami i pomiędzy te 4 podwójne silniki wstawić 4- Nogi Teleskopowe ,to można by na Księżyc zawieźć tym lądownikiem ten pojazd Hermetyczny z tymi 2-ma skafandrami z tyłu co NASA testowała na pustyni . Trzeba by tylko w jego dachu wmontować 4-Zaczepy pasujące do tych 4-Rygli magnetycznych i wszystko. Lądownik Ramowy Sky crane zawozi na Marsa Łazik o ciężarze 1t. o Grawitacji na nim 3 x mniejszej jak na Ziemi ,to na Księżyc przy Grawitacji 6 x mniejszej zawiózł by Pojazd o masie 2-t. Oczywiście Lądownik Ramowy ostatniej fazy ,bez Osłon Ablacyjnych ,bez spadochronów i na Księżycu opuszczał by się tylko na samych silnikach Rakietowych podwójnych tak jak to widać na zdjęciu w Uranii.

  3. Jak to czytam ,to mi ręce opadają . Orion był projektowany do programu Constelation i jakoś to dziwnie brzmi że niema miejsca w środku do składowania próbek skał. Czyżby 10-lat temu projektanci też nie przewidywali miejsca na próbki skał ?W artykule jest wspominany Apollo 17 w którym to 50-lat temu przywieziono na Ziemię 100-kg. skał . Apollo był w stosunku do Oriona mniejszy bo zabierał 3-Astro. ,a Orion ciut większy 4 ,ale w środku pojemność w m3 ( na 1-Astro. ) będzie podobna ,bo dodano 1 Astronautę. Piszą że powrotnik z Księżyca ma wynosić do stacji Gateway około 100 kg.masy więc jeżeli Orion może ze sobą na Ziemię zabrać 35-kg maksymalnie upchane gdzie jakaś mała szparka w środku ,to jest wyjście że można te skały zmagazynować na Stacji Gateway i przy wymianie Załogi co 3-miesiące dokładać te Skałki i wozić na Ziemię . Czytam że ma w tym lądowaniu 1-szym Artemis-3 dodany być łazik osobowy dla 2-Astro. ,a wiemy że z programu Apollo 3 takie Gokarty tam są zaparkowane i czy nie wystarczyło by tylko do jednego który będzie najbliżej ponownego lądowania dostarczyć mu obecnie nowoczesne Baterie z możliwością doładowania w ładowarce Solarnej na samym Księżycu i mogliby dalej te Gokarty wykorzystywać. Myślę że nie ma na Księżycu żadnych szkodliwych warunków ( pomijając niską temperaturę ) co by mogły tym Gokartom zaszkodzić przez te 50-lat parkowania. Wyciągają stary Akumulator ,wsadzają nowy nowoczesny Litowo-Jonowy i jazda przez 6,5 dnia.

  4. Aż źle się to czyta. Widać, że nikt programu Artemis nie traktuje poważnie. Bałagan, nonszalancja i marnotrawstwo to teraz cechy amerykańskich programów załogowych. Miotają się między pomysłami, które żyją kilkanaście miesięcy, najwyżej kilka lat i umierają. Cała działalność ogranicza się do produkcji nowych wizualizacji. Chińczycy im młode wybiorą.