Astronomom udało się zidentyfikować międzygwiezdną kometę 2I/Borisov na zdjęciach sprzed odkrycia. Pozwala to m.in. na ocenę stanu aktywności tej komety.
Drugi potwierdzony gość odwiedzający nasz Układ Słoneczny to kometa o oznaczeniu 2I/Borisov. Ten obiekt został wykryty 30 sierpnia 2019 przez obserwatorium astronomiczne na Krymie. Odkrycie nastąpiło za pomocą teleskopu o średnicy 0,65 m należącego do astronoma-amatora. W momencie odkrycia obiekt znajdował się około 3,6 jednostki astronomicznej od Słońca.Peryhelium 2I/Borisov nastąpi około 8 grudnia w odległości nieco większej od 2 jednostek astronomicznych od Słońca. Dwadzieścia dni później nastąpi maksymalne zbliżenie do Ziemi – dystans wyniesie około 1,9 jednostki astronomicznej. Taka trajektoria komety 2I/Borisov oznacza przynajmniej kilka miesięcy wartościowych obserwacji astronomicznych.
Aktualnie różne obserwatoria astronomiczne wykonują pomiary 2I/Borisov. Tę kometę obserwuje także kosmiczny teleskop Hubble.
W międzyczasie udało się zidentyfikować kometę na wcześniejszych zdjęciach. Wyniki poszukiwań komety 2I/Borisov opublikowała właśnie międzynarodowa grupa astronomów pod przewodnictwem Quanzhi Ye z University of Maryland w USA. To tzw “precovery” (czyli przed odkryciem – “discovery”) udało się wykonać łącznie na serii zdjęć jeszcze sprzed 2019 roku.
Najwcześniejszy obraz, na którym definitywnie znajduje się 2I/Borisov pochodzi z 13 grudnia 2018. Wówczas kometa 2I/Borisov znajdowała się w odległości ok 8 jednostek astronomicznych od Słońca – dalej niż Jowisz. Jasność komety na najstarszych zdjęciach była rzędu +21,2 magnitudo. W maju 2019 jasność komety sięgnęła już +20,1 magnitudo.
Co ciekawe, analiza jeszcze wcześniejszych obrazów (z października i listopada 2018), na których powinna znajdować się ta kometa, przyniosła ciekawe wyniki. Na tych obrazach nie widać 2I/Borisov. Wówczas kometa znajdowała się 8,5 jednostki astronomicznej od Słońca.
Brak wcześniejszych obrazów sugeruje, że aktywność komety rozpoczęła się później. Zespół astronomów, który opublikował niniejsze wyniki prac uważa, że kometa zaczęła być aktywna w odległości od 5 do 7 jednostek astronomicznych od Słońca, czyli na początku tego roku. Wówczas rozpoczęła się sublimacja różnych lodów na powierzchni tej komety. Taka odległość oznacza, że za wczesną aktywność 2I/Borisov prawdopodobnie była odpowiedzialna sublimacja tlenku węgla oraz dwutlenku węgla.
Co więcej, średnica tej komety wydaje się być mniejsza od około 17 km. Astronomowie uważają, że pomiędzy 0,5 do 10 kilometrów kwadratowych tej komety było aktywne w okresie pomiędzy grudniem 2018 a wrześniem 2019.
W tej chwili zachowanie 2I/Borisov przypomina nowe komety długookresowe, które przybywają do wnętrza Układu Słonecznego z Obłoku Oorta. Tego typu komety zwykle około 10x częściej doświadczają fragmentacji podczas zbliżenia do Słońca w porównaniu z kometami o krótszych okresach obiegu. Za tę sprawę odpowiedzialny jest prawdopodobnie skład komety oraz delikatniejsza struktura wewnętrzna, która nie doświadczyła zbyt wielu zmian od momentu powstania.
Pojawia się zatem pytanie: czy jest możliwe, że 2I/Borisov doświadczy fragmentacji lub nawet “wybuchu” w okresie peryhelium? Jest to możliwe i z pewnością tym razem obserwatoria astronomiczne będą gotowe obserwować zachowanie tego “międzygwiezdnego gościa”.
(Arxiv)
