Koniec misji Tsubame/SLATS

0

Japońska agencja kosmiczna poinformowała, że na początku października doszło do deorbitacji satelity Tsubame/SLATS. Satelita operował na bardzo niskiej orbicie.

Tsubame lub też Super Low Altitude Test Satellite (SLATS) to japońska eksperymentalna misja satelitarna, wystrzelona jako ładunek drugorzędny 23 grudnia 2017. Celem tej misji była demonstracja operacji satelity na bardzo niskiej orbicie. Masa startowa tego satelity wynosiła 400 kg.

Na początku 2018 roku Tsubame znalazł się na orbicie o wysokości 390 km, skąd zaczęło się “naturalne” obniżanie orbity – aż do wysokości około 270 km. Wówczas na jeden miesiąc został włączony silnik jonowy satelity, w celu utrzymania odpowiedniej wysokości.

W kolejnych miesiącach kontynuowano testy utrzymania niskich orbit – 250, 240 i 230 km. Na każdej z tych wysokości silnik jonowy utrzymywał Tsubame przez tydzień. Kolejnymi etapami były wysokości 217 i 181 km. Na tych wysokościach satelita Tsubame utrzymywał prawidłową wysokość przez tydzień przy użyciu silnika jonowego.

Końcowym etapem testów satelity Tsubame była wyjątkowo niska orbita o wysokości zaledwie 167 km. Na tej wysokości silnik jonowy był wspierany silniczkami na paliwo ciekłe.

Na pokładzie satelity Tsubame znalazł się układ optyczny, który zademonstrował praktyczne zalety operowania z niższych orbit. Udostępnione przez agencję JAXA zdjęcia wycinka miasta Tokio z różnych wysokości pokazują większą ilość szczegółów osiągniętych z niższej orbity.

Zdjęcie wycinku Tokio z wysokości 381 km (z lewej) i 181 km (z prawej) uzyskane przez satelitę Tsubame / Credits - JAXA
Zdjęcie wycinka Tokio z wysokości 381 km (z lewej) i 181 km (z prawej) uzyskane przez satelitę Tsubame / Credits – JAXA

Jest możliwe, że w przyszłości na “super-niskich” orbitach znajdą się kolejne satelity. Jakość obrazów osiąganych przez te satelity jest wyższa od tych umieszczanych na “typowych” orbitach. Wadą – choć w pewnym sensie i zaletą – jest znacznie krótszy czas pracy satelitów. Tego typu satelity nie stwarzają jednak zagrożenia dla innych – bardzo szybko płoną w atmosferze i tym samym nie ma ryzyka tworzenia kolejnych “kosmicznych śmieci”.

(JAXA, Tw, SFN)

Comments are closed.