New Horizons – wznowienie transmisji danych

0

Po krótkiej przerwie sonda New Horizons rozpoczęła transmisję danych z przelotu obok 2014 MU69.

W czerwcu 2018 roku rozpoczęła się faza aktywnego zbliżania sondy New Horizons (NH) do planetoidy 2014 MU69 (nieoficjalna nazwa – “Ultima Thule”). Jest to kolejny przelot NH, która dotychczas zbliżyła się do planetoidy 132524 APL (czerwiec 2006), do Jowisza (28 lutego 2007) i Plutona (główny cel wyprawy sondy – 14 lipca 2015).

Maksymalne zbliżenie sondy NH do 2014 MU69 nastąpiło 1 stycznia około 06:33 CET. Około godziny 16:30 CET do Ziemi dotarło potwierdzenie udanego przelotu NH obok 2014 MU69. Minimalny planowany dystans do 2014 MU69 wynosił 3500 km. Dla porównania – sonda przeleciała ponad Plutonem w odległości około 12500 km.

Trzy konferencje naukowe

Obraz Failsafe 2 - obraz 2014 MU69 sprzed przelotu z 31 grudnia 2018 / Credits - NASA

Obraz Failsafe 2 – obraz 2014 MU69 sprzed przelotu z 31 grudnia 2018 / Credits – NASA

Łącznie NASA zorganizowała trzy konferencje naukowe dotyczące wyników z przelotu obok 2014 MU69. Pierwsza z nich opierała się o dane sprzed przelotu. Pierwszego stycznia w godzinach wieczornych NASA przedstawiła kolejny obraz 2014 MU69. Tym razem było to zdjęcie “Failsafe 2”, o rozdzielczości około 5 km na piksel. Było to wciąż obraz wykonany sprzed przelotu NH obok 2014 MU69. Obraz “Failsafe 2” okazał się być bardzo interesujący, gdyż ukazał wyraźnie podłużny obiekt z dwiema częściami.

Pierwszy obraz 2014 MU69 z przelotu sondy NH - rozdzielczość ok 300 m / pix / Credits - NASA TV

Pierwszy obraz 2014 MU69 z przelotu sondy NH – rozdzielczość ok 300 m / pix / Credits – NASA TV

Następnie, na pierwszej konferencji po przelocie został przedstawiony pierwszy obraz z bliska planetoidy 2014 MU69. Ta konferencja odbyła się 2 stycznia 2019. Oczom naukowców ukazał się podwójny złączony obiekt (ang. “contact binary”). Obiekt okazał się być w zasadzie taki sam jak wykazały obserwacje naziemne podczas “zaćmień” gwiazd przez 2014 MU69. Ponadto, poznaliśmy także kolor 2014 MU69 i okres obrotu tej planetoidy.

Pierwsza konferencja opierała się o mniej niż 1% danych, jakie sonda zebrała podczas przelotu. Zaprezentowano wówczas zdjęcia o rozdzielczości ok 300 metrów na piksel. Tuż po konferencji opublikowano także zdjęcia o rozdzielczości ok 140 metrów na piksel.

Porównanie wielkości 2014 MU69 i Plutona / Credits - NASA TV

Porównanie wielkości 2014 MU69 i Plutona / Credits – NASA TV

Dzień później, trzeciego stycznia, NASA przeprowadziła kolejną konferencję z zespołem misji New Horizons. Jak na razie nie odkryto żadnego księżyca 2014 MU69. Naukowcy jednak uważają, że jest możliwe, że wokół tej planetoidy krąży księżyc – to byłoby najlepsze wyjaśnienie dość długiego okresu obrotu 2014 MU69. Ponadto, zaprezentowano także obraz 3D tej planetoidy.

Krótka przerwa w transmisji danych

Z perspektywy Ziemi, pomiędzy 4 a 10 stycznia NH przebywała zbyt blisko Słońca. W konsekwencji słaby sygnał transmitowany z sondy był zagłuszany lub nawet blokowany przez naszą Dzienną Gwiazdę.

Transmisja została wznowiona 10 stycznia tuż po północy czasu polskiego. Prędkość transmisji danych sięga 2 kbps. Oczywiście prędkość transmisji danych jest niska z uwagi na dużą odległość pomiędzy NH a Ziemią (w momencie publikacji artykułu – 44,33 jednostki astronomicznej od naszej planety). Dane z przelotu będą przesyłane na Ziemię przez około 20 miesięcy. Dla porównania – starsza sonda Voyager 2 przesyła dane z prędkością do 160 bps.

W lutym można się spodziewać zdjęć w większej rozdzielczości – być może nawet 35 metrów na piksel. Wówczas też ukazane zostaną zdjęcia 2014 MU69 z innej perspektywy – widoczne będą m.in. cienie na powierzchni tej planetoidy.

Przelot NH obok 2014 MU69 jest komentowany w wątku na Polskim Forum Astronautycznym.

(NASA, PFA)

Comments are closed.