Astronomowie potwierdzili istnienie egzoplanety K2-263 b. Jest to odkrycie z fazy K2 misji kosmicznego teleskopu Kepler. K2-263 b jest interesującą planetą o rozmiarach pomiędzy Ziemią a Neptunem.
Egzoplaneta K2-263 b ma bardzo ciekawe parametry: wyliczony promień to około 2,41 promienia Ziemi, zaś masa to około 15 mas naszej planety. Jest to zatem obiekt wyraźnie większy od Ziemi, ale jednocześnie mniejszy i lżejszy od Neptuna z naszego Układu Słonecznego (odpowiednio 3,9 promienia i 17,1 masy Ziemi). Te dwie wartości wskazują, ze gęstość K2-263 b wynosi około 5,7 g/cm3 (plus minus ok. 1,5 g/cm3), co jest wartością podobną do ziemskiej (5,51 g/cm3) i jednocześnie wyraźnie wyższą od gęstości Neptuna (ok. 1,6 g/cm3) i innych gazowych gigantów.
Gęstość K2-263 b wyraźnie sugeruje, że ta egzoplaneta ma skaliste jądro i jest otoczona warstwą wody i/lub innych gazów. Jest to prawdopodobnie przykład oceanicznej super-Ziemi. Astronomowie nie wiedzą, gdzie przebiega “granica” pomiędzy skalistymi super-Ziemiami a małymi gazowymi gigantami. Na początku tej dekady uważano, że obiekty lżejsze od 1,7 x masy Ziemi powinny być skaliste a te masywniejsze od 3,9 x masy Ziemi powinny być już małymi gazowymi gigantami. Tymczasem masa i gęstość K2-263 b może sugerować, że taka granica wcale nie musi być wyraźna.
Odkrycie i potwierdzenie istnienia K2-263 b jest wynikiem prac astronomów z kilku różnych jednostek badawczych z Europy i USA. Oprócz teleskopu Kepler wykorzystano także instrument High Accuracy Radial velocity Planet Searcher (HARPS), który mierzy prędkości radialne planet pozasłonecznych.
Podsumowanie misji Kepler / Credits – NASA
Teleskop Kepler zakończył swoją misję 30 października 2018 roku. Pracował on blisko 10 lat. Misja przyniosła ponad 2660 potwierdzonych egzoplanet oraz kilka tysięcy kandydatów, czekających na potwierdzenie. Dane z misji Kepler to łącznie ponad 670 gigabajtów, które będą analizowane jeszcze przez kolejne lata.
Następcą Keplera jest teleskop TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite), który został wyniesiony w przestrzeń kosmiczną 19 kwietnia 2018. Podstawowym celem TESS jest obserwacja około pięciuset tysięcy gwiazd jaśniejszych od +12 magnitudo. W odróżnieniu od Keplera, TESS będzie obserwować całe niebo, co powinno podnieść ilość zarejestrowanych kandydatów na planety pozasłoneczne, szczególnie tych w odległości do 200-300 lat świetlnych od nas. Szacuje się, że TESS wykryje pomiędzy tysiącem a dziesięcioma tysiącami kandydatów na egzoplanety o rozmiarach porównywalnych z Ziemią i większych.
(NASA)
