Chińska konstelacja satelitarna rozrasta się

0

W środę 19 września 2018 roku wyniesiono na orbitę kolejne dwa satelity chińskiego systemu nawigacji Beidou.

Trzystopniowa rakieta Chang Zheng-3B (chiń. Długi Marsz) wystartowała z kosmodromu Xichang w prowincji Syczuan o 22:07 czasu pekińskiego. Górny stopień Yuanzheng, 4 godziny po opuszczeniu ziemi umieścił dwa satelity na średniej orbicie okołoziemskiej (ok. 22 tys. km nad powierzchnią Ziemi).

Beidou (chiń. Wielka Niedźwiedzica) jest systemem nawigacji, nad którym Państwo Środka pracuje od 1993 roku. W 2000 roku wyniesiono dwa pierwsze satelity, 3 lata później kolejnego i w ten sposób powstał pierwszy, eksperymentalny system Beidou-1. Opierał się on wyłącznie na tych trzech urządzeniach na orbicie geostacjonarnej i kiedy w 2004 roku go uruchomiono, był w stanie wskazywać pozycję z precyzją 20m. W 2007 roku dołączył do nich ostatni satelita generacji Beidou-1, by zapewnić konstelacji redundancję i ciągłość działania do czasu zastąpienia systemu eksperymentalnego przez operacyjny.

Beidou-1 był szeroko wykorzystywany podczas walki ze skutkami trzęsienia ziemi, jakie nawiedziło Syczuan w 2008 roku. Urządzenia używające systemu szybko stały się również standardowym wyposażeniem chińskich służb granicznych.

W kwietniu 2007 roku, niedługo po ukończeniu pierwszej, na orbicie pojawił się element drugiej generacji konstelacji Beidou. Przez kilka następnych lat wysyłano kolejne satelity wchodzące w skład Beidou-2, by dzisiaj ich liczba wyniosła 16 wciąż sprawnych. Od 2015 roku na orbitach umieszczane są także urządzenia generacji Beidou-3. Do końca tego roku ten najnowszy system ma mieć wystarczająco działających satelitów nawigacyjnych, by zapewnić pozycjonowanie w regionie Chin i obszarów objętych inicjatywą ekonomiczno-polityczną władz Chińskiej Republiki Ludowej o wdzięcznej nazwie „Jeden pas i jedna droga”.


Start rakiety CZ-3B z satelitami Beidou / CASC

Docelowo system chińskiej nawigacji ma mieć 35 satelitów: 27 na średniej orbicie okołoziemskiej, 5 na geostacjonarnej oraz pozostałe 3 na geosynchronicznych o nachyleniu do płaszczyzny równikowej równym 55 stopni. Podobnie jak Galileo lub GPS w nowej formule, Beidou ma operować w dwóch standardach – otwartym o dokładności pozycjonowania 2,5m i zamkniętym, który oferował będzie namierzanie o precyzji rzędu kilku milimetrów (to dziesięciokrotnie dokładniej niż jest w stanie osiągnąć GPS). Jak dotąd dostęp do zastrzeżonych usług systemu uzyskały jedynie Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza i Pakistańskie Siły Zbrojne.

Rozwój Beidou można odczytać jako odpowiedź na europejski system Galileo. W 2004 roku ChRL dołączyła do projektu, ale jak donosił w 2008 roku hongkoński South China Morning Post, nie była zadowolona ze swojej roli w nim i postanowiła konkurować z europejskim systemem na rynku azjatyckim.

Środowy start wyniósł dwunastego oraz trzynastego satelitę Beidou-3, będące jednocześnie numerami 37 i 38 tego systemu. Co więcej, rok 2018 jest dla Chin rekordowym pod względem liczby startów. Dotychczasowy rekord padł w roku 2016, kiedy Państwo Środka wysyłało obiekty w kosmos 22 razy. W tym roku jest to już 25, a do jego końca liczba ta ma wzrosnąć do 35. Mają to być jeszcze między innymi lądownik księżycowy Chang’e 4, oczekiwany w grudniu, oraz CFOSAT (China-France Oceanography SATellite) – satelita badawczy konstruowany we współpracy z francuską CNES, który ma zostać wysłany w październiku.

Źródła:

Beidou 3


https://spaceflightnow.com/2018/09/20/expansion-of-chinas-beidou-satellite-fleet-continues-with-successful-launch/
https://gbtimes.com/china-lofts-pair-of-beidou-navigation-satellites-with-25th-space-launch-of-2018

Comments are closed.