Na początku maja został opublikowany drugi tegoroczny numer Biuletynu Obserwatorów Gwiazd Zmiennych PROXIMA. Zachęcamy do lektury!
W styczniowym wydaniu biuletynu obserwatorów gwiazd zmiennych Proxima opublikowano pierwszą część materiału na temat wyznaczania różnicy jasności pomiędzy badanym obiektem i gwiazdą lub gwiazdami odniesienia przy pomocy programu Muniwin.W numerze 2/2018, który pojawił się w sieci 6 maja (http://proxima.org.pl), opublikowano drugą część serii, która poświęcona jest sposobom na zmniejszenie błędu pomiarowego oraz eksportem otrzymanych wyników do bazy danych AAVSO. Te niezwykle ważne wskazówki autor, Łukasz Socha, opisuje na podstawie własnych doświadczeń, co czyni je jeszcze bardziej cennymi.
W dziale aktualności przeczytać można serię ciekawych informacji ze świata gwiazd zmiennych, m.in. o tym, jak w marcu ubiegłego roku, dzięki radioteleskopowi ALMA, zaobserwowano bardzo silny rozbłysk na powierzchni Proxima Centauri. Zwiększył on jasność gwiazdy aż tysiąckrotnie w ciągu 10 sekund. Czy przekreśla to nadzieje na istnienie życia na hipotetycznej planecie obiegającej tego czerwonego karła?
Astronomowie korzystający z pracującego dla Europejskiego Obserwatorium Południowego teleskopu VLT po raz pierwszy zaobserwowali bezpośrednio granulację na powierzchni odległej o 530 lat świetlnych gwiazdy – starzejącego się czerwonego olbrzyma. Niezwykły obraz ujawnił komórki konwekcyjne kształtujące powierzchnię ogromnej gwiazdy.
A podczas przeglądania zdjęć uzyskanych w 2012 roku za pomocą teleskopu orbitalnego Kepler sfotografowano wybuch odległej supernowej. Astronomowie zdali sobie sprawę, że kosmiczne obserwatorium przeznaczone do poszukiwań egzoplanet jest w stanie rejestrować także eksplozje kończących żywot masywnych gwiazd w innych galaktykach.
Proxima 2/2018 / Credits – Proxima
Inny zespół astronomów, z Uniwersytetu Southampton, zaobserwował z kolei 72 bardzo jasne, ale krótkotrwałe eksplozje supernowych. Naukowcy odkryli je podczas analizy danych z programu Supernova Survey (DES-SN). Jest to część globalnego programu, zmierzającego do zrozumienia ciemnej energii. Nadal trwa debata na temat pochodzenia zjawisk.
To tylko kilka wybranych tematów bieżącego numeru biuletynu. Nie zapominajmy jednak o naszych stałych pozycjach, takich jak: z kalendarza zabójców supernowych ASAS-SN, kalendarium jasnych miryd, czy gwiezdne kataklizmy, gdzie prezentowanych jest aż dziesięć jasnych galaktycznych nowych, które wybuchły od początku bieżącego roku. A w cyklu „gwiazdozbiory nieba północnego”, tym razem można poczytać o najciekawszych zmiennych położonych w charakterystycznej i łatwej do obserwacji konstelacji okołobiegunowej – Perseuszu.
Na deser jak zwykle raport z aktywności słonecznej opracowany na podstawie danych Towarzystwa Obserwatorów Słońca im. Wacława Szymańskiego. Autor przygotował także prognozy dotyczące nadchodzącego 25 cyklu aktywności słonecznej.
W imieniu Zespołu Redakcyjnego serdecznie zapraszam do lektury.
Redakcja serwisu Kosmonauta.net serdecznie dziękuje Panu Krzysztofowi Kidzie za przesłany tekst.
