Trzy starty rakiet w trzy dni (1-03.02.2018)

0

Pierwszego lutego z kosmodromu Wostocznyj wystartowała rakieta nośna Sojuz-2.1a wynosząc 11 satelitów. Dzień później chińska CZ-2D wyniosła 7 satelitów, a trzeciego lutego doszło do startu japońskiej SS-520 z jednym satelitą.

Sojuz-2.1a/Fregat

Pierwszy start nastąpił o godzinie 03:07 (CET) z nowego rosyjskiego kosmodromu na dalekim wschodzie kraju. Był to pierwszy udany lot z tego kosmodromu od katastrofy rakiety Sojuz-2.1a z listopada zeszłego roku.

Głównym ładunkiem Sojuza-2.1a z górnym stopniem Fregat były rosyjskie satelity obserwacyjne Kanopus V3 i V4. Każdy z satelitów waży 473 kg i będzie przez następne pięć lat dostarczał usługi monitoringu Ziemi dla potrzeb zarządzania kryzysowego, jak również rolnictwa i zarządzania zasobami wodnymi i morskimi. Zostały one umieszczone na orbicie synchronicznej ze Słońcem na wysokości 510 km. Operatorem satelitów jest rosyjskie przedsiębiorstwo Roskosmos.


Nagranie startu Sojuza-2.1a / SciNews

Pozostałe ładunki to:

  • Cztery satelity konstelacji Lemur-2 (ważący po 4,5 kg każdy) należącej do amerykańskiej spółki Spire, która świadczy usługi dla zastosowań meteorologicznych oraz nawigacji morskiej.
  • D-Star One 1.1 (CubeSat 3U, 3 kg). Zbudowany przez German Orbital Systems demonstrator cubesatowej konstelacji telekomunikacyjnej. Jest to drugi egzemplarz testowy, pierwszy został utracony we wspomnianej katastrofie z listopada 2017.
  • Cztery satelity konstelacji S-Net 1. Jest to projekt Politechniki w Berlinie do przetestowania sieci komunikacji międzysatelitarnej.

CZ-2D

Drugiego lutego nastąpił kolejny start. Z kosmodromu Jiuquan wystartowała rakieta nośna CZ-2D wynosząc siedem satelitów na orbitę 489 x 509 km oraz inklinację 97,34 stopnia. Głównym ładunkiem był Zhangheng-1 (ZH-1). Ważący 730 kg satelita naukowy będzie prowadził pomiary jonosfery w poszukiwaniu wskazówek przed potencjalnymi trzęsieniami ziemi jak również badał wpływ pogody kosmicznej oraz koronalnych wyrzutów masy Słońca na atmosferę. Misja ta jest realizowana wspólnie przez Chińską oraz Włoską Agencję Kosmiczną.

Start rakiety CZ-2D z 2 lutego 2018 / Xinhua

Pozostałe satelity to:

  • Fengmaniu-1, CubeSat 3U zbudowany przez Link Space Aerospace Technology. Celem misji jest przetestowanie dwóch kamer. Satelita będzie używany również jako przekaźnik dla łączności radioamatorskiej.
  • Argentyńskie ÑuSat-4 i ÑuSat-5 należące do małej konstelacji obserwacji Ziemi Aleph-1. Satelity są zbudowane i operowane przez Satellogic S.A. Mają one rozmiary 40 x 43 x 75 cm oraz masę 37 kilogramów. Obserwacje są prowadzone w paśmie widzialnym oraz podczerwieni. Docelowo konstelacja Aleph-1 będzie się składała z 25 satelitów.
  • Shaonian Xing (Youth Star) to edukacyjny CubeSat o standardzie 3U zbudowany przez chińskich licealistów.
  • GomX-4A (Ulloriaq) oraz GomX-4B to CubeSaty o standardzie 6U. Zbudowane przez GOMSpace dla Duńskiego Ministerstwa Obrony (Ulloriaq) oraz na zamówienie ESA (GomX-4B) będą testowały technologie potrzebne do zarządzania ruchem satelitów w dużych formacjach.

SS-520

Trzeciego lutego na orbitę poleciała japońska rakieta nośna SS-520. Jest to najmniejsza rakieta orbitalna świata. Był to pierwszy udany lot orbitalny tej rakiety, która przedtem trzy razy była używana w misjach suborbitalnych. Start nastąpił o godzinie 6:03 (CET) z kosmodromu Kagoshima. Lot na orbitę trwał bardzo krótko. Po czterech minutach i 24 sekundach satelita ważący 3 kg Tasuki (TRICOM-1R) znalazł się na orbicie o parametrach 187  x 2012 km oraz inklinacji 30,90°. Zbudowany przez Uniwersytet w Tokyo satelita będzie testował nowe technologie obserwacji Ziemi.

https://www.youtube.com/watch?v=-BqtsG8uynY

Start rakiety SS-520 / NVS

Zdaniem ekspertów rynkowe zapotrzebowanie na tak małą rakietę orbitalną jest dyskusyjne. Ciekawe jak Japończycy poradzą sobie z tą kwestią i ile lotów tej konstrukcji uda się zrealizować w ciągu najbliższych lat.

(LK, SFN, GSP)

Comments are closed.