Rozbłysk X1.3 z grupy 2673 (07.09.2017)

0

Siódmego września grupa 2673 wyemitowała rozbłysk klasy X1.3. Ponadto, w dniach 7-8 września grupa 2673 wyemitowała osiem rozbłysków klasy M.

Bez wątpienia obszar o numerze 2673 jest najbardziej aktywną grupą plam w obecnym 24 cyklu aktywności słonecznej. Od 4 września grupa 2673 emituje silne rozbłyski słoneczne, z których najsilniejszy został wyemitowany 6 września. Był nim rozbłysk klasy X9.3 – najsilniejszy rozbłysk od niemal dokładnie 12 lat. Tego samego dnia grupa 2673 wyemitowała jeszcze rozbłysk klasy X2.2.

Kolejny rozbłysk tej najbardziej energetycznej klasy został wyemitowany dzień później. Tego dnia o godzinie 16:36 CEST nastąpiło maksimum rozbłysku klasy X1.3. Był to zaledwie trzeci rozbłysk tej klasy w 2017 roku i oczywiście wszystkie z nich zostały wyemitowane przez grupę 2673. Poniższe nagranie prezentuje ten rozbłysk.

Rozbłysk klasy X1.3 z grupy 2673 – 07.09.2017 / Credits – NASA, SDO, SIC | Solar Imagery Center

Łącznie w dniach 7-8 września grupa 2673 wyemitowała jeden rozbłysk klasy X i osiem klasy M. Najsilniejsze rozbłyski klasy M to M8.1 (8 września, maksimum o 09:49 CEST) i M7.3 (7 września, maksimum o 12:15 CEST).

Grupa 2673 zniknie za zachodnim brzegiem tarczy słonecznej w przeciągu najbliższych 48 godzin. Na widocznej z Ziemi tarczy Słońca pozostaną wówczas mniejsze i w zasadzie nieaktywne obszary. Powrót 2673 powinien nastąpić dwa tygodnie później, o ile oczywiście ta grupa w międzyczasie nie zaniknie. Przez większość czasu przebywania po “drugiej stronie Słońca” grupa 2673 będzie obserwowana przez sondę STEREO-A, która obecnie znajduje się około 135 stopni “za” Ziemią względem ruchu orbitalnego naszej planety.

Grupa 2673 wywołuje zorze polarne na Ziemi

Rozbudowane zorze polarne - obraz z dnia (czasu europejskiego) 8 września 2017 / Credits - NOAA

Rozbudowane zorze polarne – obraz z dnia (czasu europejskiego) 8 września 2017 / Credits – NOAAb

Tymczasem na Ziemi obserwowano rozległe zorze polarne wywołane koronalnymi wyrzutami masy (CME) z rozbłysków z 4 i 6 września. Maksymalny indeks Kp sięgnął 8 i zorze polarne były obserwowane także z terenów Polski. Pomimo zachmurzenia w większej części kraju, niektórym obserwatorom udało się dostrzec zorzę z Polski, m.in. z Wielkopolski.

Przez kilka kolejnych dni istnieją pewne szanse na zorze polarne, jednak wraz ze zniknięciem grupy 2673 szanse na nie wyraźnie spadną (przynajmniej jeśli chodzi o obserwacje z terenów Polski).

Aktywność słoneczna jest komentowana na Polskim Forum Astronautycznym. Polecamy także listę najsilniejszych rozbłysków w tym roku oraz najsilniejszych w całym 24. cyklu aktywności słonecznej.

(PFA, SDO)

Comments are closed.