Rozbłysk klasy X8.2 z grupy 2673 (10.09.2017)

0

Tuż po zniknięciu z tarczy słonecznej widocznej z Ziemi grupa 2673 wyemitowała rozbłysk klasy X8.2. To drugi bardzo silny rozbłysk z tej grupy.

Bez wątpienia obszar o numerze 2673 jest najbardziej aktywną grupą plam w obecnym 24 cyklu aktywności słonecznej. Od 4 września grupa 2673 emituje silne rozbłyski słoneczne, z których najsilniejszy został wyemitowany 6 września. Był nim rozbłysk klasy X9.3 – najsilniejszy rozbłysk od niemal dokładnie 12 lat. Tego samego dnia grupa 2673 wyemitowała jeszcze rozbłysk klasy X2.2. Następnego dnia (7 września 2017) grupa 2673 wyemitowała rozbłysk klasy X1.3.

Przez kolejne dwa dni (8-9) września grupa 2673 charakteryzowała się nieco niższą aktywnością – zanotowano łącznie 9 rozbłysków klasy M. Najsilniejszy z nich to rozbłysk klasy M8.1 wyemitowany 8 września z maksimum o godzinie 09:49 CEST. W tym czasie grupa 2673 znajdowała się już blisko krawędzi tarczy słonecznej widocznej z Ziemi.

Silny rozbłysk zza krawędzi tarczy słonecznej

Rankiem dziesiątego września grupa 2673 w całości zniknęła z pola widzenia ziemskich obserwatorów. Kilkanaście godzin później, o 18:06 CEST nastąpiło maksimum rozbłysku klasy X8.2 z tej grupy 2673. Ponieważ wówczas ten obszar aktywny przebywał blisko krawędzi tarczy słonecznej wciąż możliwe było wyznaczenie wartości rozbłysku. Poniższe nagranie prezentuje ten rozbłysk.

Rozbłysk klasy X8.2 z grupy 2673 – 10.09.2017 / Credits – NASA, SDO, Solar Ham

Rozbłysk klasy X8.2 z grupy 2673 – 10.09.2017 / Credits – NASA, SDO, SIC | Solar Imagery Center

Grupa 2673 już zniknęła za zachodnią krawędzią tarczy słonecznej. Powrót powinien nastąpić około 23-24 września. Przez większość czasu przebywania po “drugiej stronie Słońca” grupa 2673 będzie obserwowana przez sondę STEREO-A, która obecnie znajduje się około 135 stopni “za” Ziemią względem ruchu orbitalnego naszej planety.

Czy był to jeszcze silniejszy rozbłysk?

Był to drugi względem mocy rozbłysk w tym cyklu słonecznym. Jest możliwe, że zanotowana wartość (X8.2) jest pewnym niedoszacowaniem, z uwagi na nieznaną w pełni geometrię rozbłysku. Podobna sytuacja nastąpiła 4 listopada 2003 roku – pierwotnie rozbłysk określono na X28, następne szacunki to już około X45. Był to najsilniejszy rozbłysk słoneczny zarejestrowany przez współczesną astronomię.

Rozbłysk X45 z 4 listopada 2003 – obrazy sondy SOHO / Credits – NASA, ESA, SOHO, Orion17

Rozbłyski klasy X na innych gwiazdach

Nasze Słońce nie jest bardzo aktywną gwiazdą i nie emituje bardzo silnych rozbłysków. Wiele gwiazd różnego typu emituje silniejsze rozbłyski. Wiele czerwonych karłów, zwykle słabo świecących, emituje bardzo silne rozbłyski na zakresie rentgenowskim, które prawdopodobnie mogą ograniczyć szanse na powstanie i utrzymanie się życia wokół tych gwiazd. Gwiazdy podobne do Słońca również mogą emitować bardzo silnie rozbłyski. Przykładowo, gwiazda HD 189733, 7 września 2011 roku wyzwoliła rozbłysk klasy X3000000. Gdyby nasze Słońce wyemitowało tak potężny rozbłysk, wówczas skutki dla życia na Ziemi mogłyby być katastrofalne.

Aktywność słoneczna jest komentowana na Polskim Forum Astronautycznym. Polecamy także listę najsilniejszych rozbłysków w tym roku oraz najsilniejszych w całym 24. cyklu aktywności słonecznej.

(PFA, SDO)

Comments are closed.